باشگاه روزنامه نگاران مسجدسلیمان/ صادق مرادی: پس از فراز و نشیب های فراوان نفت مسجدسلیمان در لیگ برتر ماندگار شد. تغییر مداوم سر مربیان، جذب بازیکنان مسن و بی کیفیت در ابتدای فصل و کمبود اعتبارات مالی از جمله دلایلی است که باعث شد نفت مسجدسلیمان روند پر تلاطمی را طی کند و سرانجام به نقطه ای برسد که در روز پایانی لیگ و قطعی شدن ماندگاری در لیگ برتر، کسی از این اتفاق ذوق زده نشود.
اما عامل مهم دیگر که کم تر به آن پرداخت شده و به زعم بنده مهم ترین دلیل افت بازی نفت بوده است، جذب هافبک و مهاجمان بی کیفیت در نیم فصل بوده است؛ فصلی مرگبار با ۸ باخت، ۷ مساوی، بدون برد و تنها هشت گل زده.
در جدول زیر عمکلرد این بازیکنان به نمایش در آمده است.
همچنان که دیده می شود فرشید پاداش با یک پاس گل و ایجاد سه موقعیت پنالتی بهترین بازیکن این جدول بوده است. اما هیثم هاشم زاده با ۷ بازی و تنها یک گل فصل ناموفقی داشته است.
اما فاجعه را می توان در ساق پای های شادکام و پاپی جستجو کرد؛ شادکام با ۱۲ بازی در پست مهاجم نوک و هیچ گل زده! و محمد پاپی با ۸ بازی در نقش هافبک و ایجاد هیچ موقعیت گلزنی برای مهاجمان، درس بزرگی به مسئولین و دست اندر کاران نفت برای دقت بیشتر در انتخاب بازیکنان در فصل بعد داده اند.
اما نفرات بعدی این لیست دو هافبک بی کیفیت دیگر یعنی امیرحسین امیری با ۴ بازی و شاهرخ غلامرضا پور با ۳ بازی بوده اند.
براستی مسئولین نفت باید پاسخگو باشند که برای جذب این بازیکنان چه مقدار هزینه شده است؟ آیا اگر همین هزینه در ابتدای فصل برای جذب بازیکنان با کیفیت و گرانقیمت تر انجام می شد تیم نفت و تماشاگران خونگرمش در سرتاسر ایران دچار این همه استرس و اضطراب می شدند؟جالب تر این که نه بازیکنان،نه کادر فنی و نه مسئولین نفت در بازی پایانی فصل حتی به سمت تماشاگران نرفته و از زحمات و حمایت های هواداران تقدیر نکردند!
و اما فصل به پایان رسیده و لطف دیگر تیم ها، یک فصل دیگر به نفت بختیاری برای جبران مافات هدیه کرده است.
سزاوار است مسئولین تیم در جذب سرمربی و بازیکنان بزرگ جسارت به خرج دهند و به بهانه ی نبود منابع از جذب بازیکنان بی کیفیت پرهیز کنند، زیرا تیم نفت ایل بختیاری باید در سطح اول فوتبال ایران بزرگی کند؛ همانند مردمی که به آنها تعلق دارد!
