باشگاه روزنامه نگاران مسجدسليمان/ ابوالفضل بابادی شوراب: اگر این استان ها در تقسیمات کشوری تشکیل می گردید لرها می توانستند از منابع خدادادی خود برای حل مشکلات و معضلات بی شمارخود به عنوان یکی از اقوام بزرگ ایرانی استفاده بهتری کنند.
در دوران پایانی عمرسلسله قاجار، رضاشاه برای کسب قدرت مطلق سرزمین ایران، تاسیس سلطنت خانوادگی خود (پهلوی) و حفظ آن، قوم لر را خطر بالقوه و قطعی برای خود احساس می کرد و ترس فراوانی از یکپارچگی و به قدرت رسیدن این قوم ایرانی الاصل داشت. شاید رضاشاه و دولت پهلوی برای ترس های خود دلایلی داشته که بخشی از این دلایل به صورت زیر می تواند باشد:
الف- اولین قرارداد نفتی بین دولت انگلیس و بخشی از خوانین لر (شاخه لربختیاری) منقعد گردید.
ب-وجود منابع عظیم آب و توپوگرافی ذخیره ی آب برای تبدیل به انرژی های گوناگون در جغرافیای لر
ج- سرمایه های انسانی شجاع و خوش فکری که در این قوم وجود داشته است همچون بانو قدم خیر قلاوند، علیمردان خان اعظمی بیرانوند، خسروخان بویراحمدی، شیرعلیمردان خان بختیاری، خداکرم خان بهمئی، سردار اسعد بختیاری، کرمی لرستانی
د- پهناوری، توپوگرافی و غیرقابل دسترس بودن سرزمین لر
ه- وجود منابع طبیعی متعدد مانند مخازن گسترده نفت،گاز،منابع معدنی و طبیعی
متاسفانه ما درتاریخ پر از ظلم و تبعیض پهلوی مشاهده می کنیم که همین که نخبگانی از این قوم اندکی رشد می کردند با توطئه و سیاست از میدان قدرت حذف می شدند. به همین دلیل رضاشاه این قوم میهن پرست را در تقسیمات کشوری در چندین استان تفکیک نمود به طوری که موازنه قدرت اقوام همجوار براین قوم در استان های تقسیم شده برابر یا بیشتر باشد تا از رشد استعدادها و نیروهای توانمند آن جلوگیری شود.
بعد از تجهیز سامانه ی هوایی ارتش در زمان رضاشاه پهلوی توسط دولت های خارجی، اولین استفاده آن در بمباران شهر لرنشین خرم آباد صورت گرفت. نکته ی قابل ذکر این است که این سامانه ی هوایی در زمان رضاشاه هیچ گاه در جهت کشتن مردمی غیراز ایران به کار گرفته نشد.
به همین منظور خانواده پهلوی برای برطرف کردن این تهدید با سیاست انجام وصلت خانوادگی با این قوم اقدام نمود که پس از بر طرف شدن تهدید از طرف این قوم (شهادت رهبران اصلی لر در جغرافیای آنان و زندانی نمودن نخبگان شجاع و تطمیع باقی مانده سران آن) و تسلط بر کل ایران کم کم آن ها را کنترل و تحت سیطره خود قرار داد.
ضمناً سرزمین های زرخیز و منابع نفتی، گازی، معدنی و آبی قوم لر، نه این که برای این قوم ایجاد فرصت نکرد بلکه باعث تهدید و عقب ماندگی مداوم آنان شد. اگر اقتصاد کشور بر اساس تک محصولی (نفت و گاز) باشد عمده مواد یاد شده در سرزمین های این قوم قرار دارد، متاسفانه عملاً می بینیم هیچ گونه صنایع جانبی و جایگزین در کنار این منابع برای پیشرفت این مناطق احداث نگردیده است.
قابل ذکر است که همیشه در اذهان عمومی شجاعت ها، فداکاری های این قوم میهن خواه را به عنوان تهدید به هموطنان دیگر معرفی می نمایند و به تحقیر و تمسخر این قوم با ابزارهای رسانه ای و افکار عمومی می پردازند. اگر پراکندگی جغرافیایی جامعه لر به شکل زیر در سه استان متمرکز می شد؛ مطمئناً شکوفایی استعدادها و توانایی های این قوم جهت سربلندی ایران موثرتر واقع می گردید:
لرهای فیلی (لر کوچک) شامل لرهای لک، مینجایی، ملکی در استان های لرستان و ایلام و بخشی از همدان و کرمانشاه (استان۱)
لرهای بهمئی، بویراحمدی، ممسنی و لیراوی در استان های غرب فارس، کهگیلویه و بویراحمد، بوشهر و جنوب شرق خوزستان (استان۲)
لرهای بختیاری در شرق و شمال شرق خوزستان، جنوب اصفهان و چهارمحال (استان۳)
اگر این استان ها در تقسیمات کشوری تشکیل می گردید لرها می توانستند از منابع خدادادی خود برای حل مشکلات و معضلات بی شمارخود به عنوان یکی از اقوام بزرگ ایرانی استفاده بهتری بکنند. شاید پراکندگی جغرافیای به وجود آمده قابل برگشت نباشد ولی ما می توانیم تجمع تفکر هم تباران خود را برای رشد و توسعه جامعه لرهای ایران و جهان به کار ببریم.
