باشگاه روزنامه نگاران مسجدسليمان- فضای مجازی با توجه به ناشناختگی هویت افراد متعامل و درگیر از نوعی تعاملات مونولوگی، صمیمانه و غیر رسمی برخوردار است و اخیرا به عنوان یک مد رسانه ای ان هم در بخش ارتباط مجازی تحت عنوان شبکه های اجتماعی با یک سرعت هندسی بالاخص در بین جوانان و نوجوانان در حال گسترش و مورد اقبال عمومی قرار گرفته است. تازگی و به روز بودن این کانال های ارتباطی مجازی و گرایش عموم در راستای تجربه نمودن این قابلیت از عوامل شیوع و ترویج ان در لایه های مختلف اجتماعی،جغرافیایی و فرهنگی جامعه خواهد بود. اجزای ارتباطی انتقال یک پیام عبارت است از منبع پیام، مجرای انتقال و نهایتا گیرنده پیام خواهد بود. اما در این گونه بسترهای مجازی به خاطر ناشناختگی و عدم اطلاعات دقیق از منبع و مرجع یک پیام مربوط به شق اول، ممکن است مطالبی که بعضا صبغه فرهنگی، اجتماعی و حقوقی دارند به سرعت بسیار زیادی منتشر گردند و حاصل ان نوزاد نارسی به نام شایعه و شایعه سازی خواهد شد که نمونه های آن را در جامعه خودمان و در سطح کلان مربوط به محیط های رفاهی، ورزشی، فرهنگی و سیاسی می توان سراغ گرفت که پهنا و گستره این شایعات به شیوه گلوله برفی در لایه ها و رده های گوناگون اجتماعی و جمعیتی رو به تزاید و فزونی است.
شبکه های اجتماعی نو ظهور به عنوان یک الترناتیو غیر رسمی به خوبی گوی سبقت را از رقیبان سنتی خود در زمینه اختصاص وقت کاربران به این گونه شبکه ها ربوده اند، به گونه ای که که اخیرا طبق اعلام رسمی رسانه های داخلی میانگین زمانی مراجعه و استفاده از شبکه های اجتماعی در فضای مجازی به نه ساعت در روز رسیده است. عمده کاربران شبکه های اجتماعی در تلفن همراه هوشمند خود با دید سرگرمی به مساله نگریسته و بدون توجه به منابع خبری و هویت شخص فرستنده پیام سریعا شروع به کپی و انتشار این گونه از پیام ها نموده و با توجه به سرعت برق آسای انتشار مطالب در این بستر مهلت و فرصت بسیار کم تری برای تکذیب و جبران نشر مطالب نادرست باقی خواهد ماند.
تعاملات و کنش های اجتماعی رودرو نسبت به گذشته به خصوص در کانون خانواده با رشد گرایش به این شبکه ها روز به روز کم رنگ تر می گردد،این روزها در پیرامون خود با افراد گوناگونی مواجه ایم که ساعات طولانی را در صفحه تلفن همراه هوشمند خود می گذرانند که حتی در مجالس رسمی و مهمانی های دوستی و خانوادگی حاضر نیستند لحظه ای از یار پیام رسان خود غفلت نمایند. نتیجتا در زیر یک سقف جزایر چندگانه ارتباط مجازی شکل می گیرد که ممکن است بر اثر آن تعاملات زنده و دیالوگی در سطح گروهی منجر به طلاق ارتباطی گردد.این معضل وقتی جدی تر میشود که حتی والدین جوان به جای صحبت و گفتگو کردن با فرزندان در محیط خانواده به عنوان یکی از نهادهای اولیه تاثیر گذار بیشتر وقت خود را صرف سیر نمودن در شبکه های اجتماعی می گذرانند، در جامعه امروزی ما شاید این مسایل نشانگرهایی از اعتیاد اولیه به فضای مجازی به شمار رود و دامنه این اعتیاد با توجیهاتی از قبیل پر کردن تنهایی و جلو گیری از افسردگی و غمگینی روز به روز بیشتر می شود. افشاگر ی های مجازی جهت جلب توجه بیشتر در جامعه باعث می شود تا مردم به راحتی اسرار شخصی خود از قبیل عکس و فیلم گرفته تا حریم شخصی خود را به اشتراک بگذرانند. تحقیقات پزشکی نشان می دهد همان ناحیه ای از مغز که در بیماران الکلی درگیر می شود در افراد معتاد به اینترنت و استفاده های گوناگون مربوط به ان نیز دیده می شود. در نهایت افرادی که در روابط اجتماعی واقعی خود دچار انزواو افسردگی بیشتری هستند، برقراری ارتباط با دیگران در شبکه های اجتماعی را راهی برای فرار از واقعیت و براورده کردن نیازهای روحی و اجتماعی خود خواهند دانست.
بهرام نیک بخش- عضو هیات علمی جامعه شناسی دانشگاه پیام نور استان خوزستان
از ديدگاه استاد محترم دكتر بهرام نيكبخش واقعاً سپاس گذاريم ايشان جامعه شناسي متعهد و رياست پرتلاش و فداكاري در دانشگاه پيام نور شهرستان مسجدسليمان مي باشد و در تمامي اين مدت در جهت پيشبرد اهداف تحقيقات و علوم فناوري از هيچ تلاشي دريغ نكرد و نظرات ايشان در رابطه با شبكه هيا مجازي و مشكلات آن كاملاً درست و منطقي است پيشنهاد مي گردد كه با مطالعه و دقت در اين نظرات ارزشمند به نحو احسنت و مطلوب از شبكه هاي مجازي استفاده نماييد ….