باشگاه روزنامه نگاران مسجدسليمان- یک شاعر با اشاره به 27 شهریور روز شعر و ادب گفت: اگرچه این روز به خاطر درگذشت شهریار نام‌گذاری شده؛ می‌توانست روز دیگری باشد مثل روز میلاد یا رحلت حضرت حافظ که شاعرترین شاعر تمام اعصار جهان است. به گزارش سايت خبري باشگاه روزنامه نگاران مسجدسليمان سعید آژده اظهار داشت: شهریار ارادت و وابستگی عاطفی‌اش را بارها به حافظ اعلام کرده است. او ارادتش به حافظ را در چندین غزل از خویش نشان داده مانند آن جا که می‌گوید:
چو زنم چو نای هر دم ز نوای شوق او دم
که لسان غیب خوشتر بنوازد این نوا را
وی خاطرنشان کرد: شهریار در گفت‌وگویی می‌گوید تخلص‌ام را دوبار از دیوان حافظ تفال زدم و 2 رکعت نماز خواندم. حافظ گفت: “شهریار”. می‌گوید بار اول که تخلص‌ام درآمد گفتم خواجه! من بچه تبریزام و اسم درویشی می‌خواهم مثل “خاکسار”. “شهریار” برای سر من گشاده است! اما در تفال دوم حافظ دوباره گفت: بروم و شهریار دیار خود باشم.
این شاعر ادامه داد: شهریار خودش هم معترف به این قضیه است و روحش بی‌خبر از این نام‌گذاری است؛ هرچند این موضوع چیزی از بزرگی و محبوبیت دیگر شاعران ادوار ایران زمین کم نمی‌کند.
شاعر “بوسه بر جنوب” گفت: فارغ از هر نامی این روز، روز شاعران ایران بزرگ ما است چون روز شعر شیرین فارسی است.
آژده یادآوری کرد: روز نکوداشت مقام شاعر امکانی است تا شاعران کلاسیک و معاصر خود را بهتر بشناسیم و با خوانش و مرور آثار این مفاخر به بلندای تاریخ بر نام‌شان مُهرِ صحه و بر شعرشان نشان سلامت بگذاریم.
مرجع/ايسنا
