باشگاه روزنامه نگاران مسجدسليمان- قباد آذرآیین گفت: فتح‌الله بی‌نیاز در درجه اول منتقد زبردستی بود و نقدهای او نقدهای بی‌طرفی بودند و با رفیق‌بازی نقد نمی‌کرد. به گزارش سايت خبري باشگاه روزنامه نگاران مسجدسليمان این داستان‌نویس مسجدسليماني بیان کرد: آقای بی‌نیاز واقعاً از تعریف بی‌نیاز است. او انسانی است که معنای واقعی و گسترده انسانیت را نشان داد. من هر چه از او بگویم باز هم کم گفته‌ام. او کسی بود که اکنون نبودنش ضایعه‌ای برای ادبیات داستانی و نقد ادبیات است و نمی‌دانم چگونه جای خالی‌اش پر خواهد شد.
او با بیان این‌که با بی‌نیاز رفت و آمد داشته و او را همیشه می‌دیده است افزود: او واقعاً راهنمای بسیار بزرگی برای من در ادبیات و حوزه نشر بود. از اولین خواننده‌های آثار من آقای بی‌نیاز بود. او هرگز از هیچ ناشری حق‌التالیف نمی‌گرفت و همچنین به شهر و روستاهای کوچک می‌رفت و برای آن ها کتاب می‌برد. از نظر کاری هم انسانی بسیار دقیق بود. منتقدی به دقیقی و درستی او نداشتیم.
آذرآیین ادامه داد: او منتقد زبردستی بود و نقدهایش نقدهای بی‌طرفی بودند و با رفیق‌بازی نقد نمی‌کرد چون امروز بیشتر نقدهای منتقدان دوستانه و جانبدارانه و براساس رفاقت هستند. او یک جوان نوپا و تازه‌کار را همان‌گونه نقد می‌کرد که یک داستان‌نویس با سابقه را.
این داستان‌نویس با اشاره به این که بی‌نیاز فروتنانه کار می‌کرد خاطرنشان کرد: بی‌نیاز تعداد آثار چاپ‌شده زیادی دارد ولی تعدادی را هم برای چاپ ارائه نمی‌کرد. ممیزی جلو کار ما را می‌گیرد و روند چاپ آثار را مشکل می‌کند. آقای بی‌نیاز هم معمولا آثارش را برای چاپ به ارشاد نمی‌داد.
او اظهار کرد: داستان‌های بی‌نیاز فرم بومی داشتند و در اکثر آثارش حال و هوای خوزستان و مسجدسلیمان دیده می‌شود؛ مانند کتاب “مکانی به وسعت هیچ” که درباره شهرستان لالی و حضور شرکت نفت در آن جا نوشته شده است. من از طرف خودم درگذشت فتح‌الله بی‌نیاز را به جامعه ادبیات استان و کشور تسلیت می‌گویم.
