باشگاه روزنامه نگاران مسجدسليمان/ فرشید خدادادیان: گذشته چراغ راه آینده است؛؛و با همین چشم انداز،طبیعی است که از مجلس دهم انتظار رابطه خطی و مرید و مرادی با دولت یازدهم نمی رود.بنظر می رسد دو رویکرد اصلی،ایده آل برای شکل گیری مجلس آینده خواهد بود؛نخست توجه به تذکر رهبری در مورد حق الناس بودن رای و انتخاب مردم و تشکیل مجلسی متشکل از تمامی سلایق و علایق ملتزم به قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و دوم؛همراهی با دولت منتخب مردم با رویکرد انتقادی مشفقانه از سوی مجلس دهم برای کمک به دولت یازدهم در تحقق شعارها و برنامه های وعده داده شده.
هفته گذشته،حسین مظفر،معاون نظارت مجلس در گفتگو با خبرگزاری خانه ملت،آمار و اطلاعات جالبی را ارائه نموده که بیش از هرچیز شاید،گویای عیب جویی مجلس نهم از دولت یازدهم بود!
مجلسی که به تعبیر معمار فرزانه ی انقلاب(ره)می بایست؛؛در راس امور؛؛باشد،در بررسی بعمل آمده،آنهم از زبان فردی که به تامل و دقت در رویکرد سیاسی شهره است،گویای فاصله گرفتن خروجی نهاد مقننه از اصولی است که بواسطه آن رجحان قوه ی مقننه بر سایر امور مورد تاکید قرار گرفته بوده و هست.مهمترین غفلت در این زمینه این بود که گویی فراموش شده بود دولت یازدهم در خرداد1392 با رای قابل تامل و پیام دار همان مردمی سکان مدیریت اجرایی کشور را برعهده گرفت که تلویحاً موکلین همان وکلا بودند!
چکیده ی این گزارش می گوید؛نمایندگان مجلس در طول 180 روز(شش ماهه اول از آخرین سال فعالیت مجلس نهم)،1674 فقره تذکر کتبی به دولت داده اند.یعنی در هر روز بیش از 9تذکر!؟
این درحالی بود که با مرزبندی و جداشدن فراکسیون اکثریت مجلس شورای اسلامی،یعنی فراکسیون تحت ریاست علی لاریجانی و نزدیکی بیشتر اکثریت مجلس به گروه مستقلین و اقلیت اصلاح طلب،پافشاری پایداری ها به ایجاد چالش برای دولت منتخب مردم و با استفاده یا بهتر بگوییم سوء استفاده از موقعیت حقوقی نمایندگی،بیشتر به عیب جویی شبیه بود تا انتقاد سازنده و مشفقانه ای که رئیس دولت یازدهم همواره آرزوی آنرا دارد و بارها بر زبان رانده است.گو اینکه این عیبجویی در سالی که به فرمایش رهبری می بایست سال همدلی دولت و ملت می بود،از جانب معدود افراد پایدار و پیگیر،قابل تامل و البته تاسف بود!
موضوع وقتی قابل تامل تر می شود که از زبان معاون نظارت مجلس می شنویم که از مجموع 1674 فقره تذکر کتبی،تعداد 247 مورد خطاب به شخص رییس جمهوری بوده و در بررسی های نظارت مجلس مشخص شده از این تعداد تنها 25 مورد به عملکرد خود رئیس جمهور مربوط بود!؟
بنا به تحلیل ارائه شده از سوی گروه سیاسی یکی از روزنامه های اصلاح طلب البته این وضعیت قبلاً هم وجود داشته است و در گزارش همین معاونت از عملکرد سه ماهه ی پایانی سال گذشته هم به 137 تذکر کتبی به رییس جمهور اشاره شده که تنها شش مورد از آنها به حوزه ی عملکرد خود وی بر می گشت!(روزنامه اعتماد،17/10/94ص3)تامل بر این آمار،جز اطلاق عنوان عیب جویی به اقدامات انجام شده،چه پیامی می تواند داشته باشد؟!اینکه همزمان با دوران شکل گیری پیروزی های ملت ایران در عرصه بین الملل و دوران پسا برجام،شاهد این تعداد تذکر وارد و غیر وارد به دولت منتخب مردم هستیم،جز عیب جویی و کارشکنی چه می تواند باشد؟!اینکه از 247 تذکر رییس جمهور،تنها 25 مورد مربوط به عملکرد ایشان بوده،خود بیانگر این است که این تذکرها چه میزان انتقاد مشفقانه و سازنده و چه میزان عیب جویی مغرضانه بوده است؟!
طبق همین گزارش،نمایندگان مجلس در شش ماهه اول از سال چهارم فعالیت،جمعاً 782فقره به وزرا و مسوولان اجرایی تذکر شفاهی داده اند که از این تعداد 656 مورد تذکر شفاهی به هیات وزیران بوده و رییس جمهوری با دریافت 108 فقره تذکر،بیشترین مخاطب تذکر شفاهی بوده است!آنهم در شرایطی که بنا به اعلام معاونت نظارت همان مجلس از 108 تذکر به رییس‌جمهوری تنها 10 مورد به عملکرد وی ارتباط دارد و مابقی تذکرات درخصوص عملکرد دستگاه‌های زیرمجموعه رییس جمهوری بوده است.
معاون نظارت مجلس درباره سوال نمایندگان از وزرا نیز گفته:در مجموع 452 سوال به هیات رئیسه مجلس تقدیم شده که به کمیسیون تخصصی ارجاع داده شده و از مجموع سوالات به 59 سوال در کمیسیون رسیدگی و در آنجا موضوع خاتمه یافته است.البته یک سوال نیز با درخواست نماینده سوال کننده به حالت تعویق درآمده و مابقی سوال ها در کمیسیون در دست رسیدگی است.
در بین کمیسیون‌ها،کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس با 60 سوال،بیشترین و کمیسیون برنامه و بودجه با سه سوال،کمترین سوالات ارجاعی را به خود اختصاص داده اند.
آنچه از برآیند مجموع این اقدامات به ذهن متبادر می شود،منش عیب جویانه و قابل تاسف مجلسی است که می بایست در سال پایانی فعالیت خود مصداق عینی فرمایش رهبری در همدلی و همزبانی با دولت تدبیر و امید باشد اما برونداد آن با صدای بلند اقلیتی خاص،معنای دیگری دارد!
شایان ذکر است حسین مظفر،معاون نظارت مجلس در حالی این گزارش را ارائه می دهد که فرزند وی،داماد مهدی کوچک زاده است.یکی از اعضای فعال پایداری که بدون شک نقش قابل توجهی در زمینه افزایش آمار مذکور و رویکرد عیبجویانه بر علیه دولت داشته است.گزارش منتشر شده نشان می دهد که این دو نماینده شهر تهران در مجلس نهم،علیرغم نسبت سببی،فاصله ی سیاسی قابل توجهی با یکدیگر دارند،گرچه هر دو خود را اصولگرا می نامند.
انتظاری که از مجلس آینده می رود همراهی نقادانه با دولت تدبیر و امید است و هفتم اسفندماه به فضل الهی و بشرط حضور حداکثری مردم و طیف های مختلف،فرصتی برای کاهش رویکرد عیبجویانه و افزایش تعامل البته نقادانه با دولت منتخب مردم خواهد بود،انشاالله
*دبیر کمیته نویسندگان و روزنامه نگاران زاگرس تبار ستاد حامیان دولت تدبیر و امید
