باشگاه روزنامه نگاران مسجدسليمان- دوره پنج جلدی مجموعه آثار منوچهر شفیانی نویسنده خوزستانی دهه 40 و بنیانگذار داستان‌نویسی اقلیمی جنوب، به کوشش محسن حیدری در نشر تمتی منتشر شد. به گزارش سايت خبري باشگاه روزنامه نگاران مسجدسليمان محسن حیدری در اين رابطه اظهار داشت: پیش از این فقط 11 داستان کوتاه سر جمع با حجم 110 صفحه شامل کتاب “معامله‌چی‌ها” (نشر ابن سینا 1355) و کتاب «قرعه آخر» (انتشارات امیرکبیر 1356) از این نویسنده مسجدسلیمانی منتشر شده بود که در مجموعه اخیر به 10 برابر ارتقا یافته است.
وی ادامه داد: مجموعه آثار پنج جلدی منوچهر شفیانی توسط اینجانب از میان انبوه مجلات خوشه، فردوسی، ترقی، کیهان هفته و… در دهه 40 گردآوری شده و براساس وحدت موضوعی در پنج جلد دسته‌بندی و منتشر شده است.
حیدری افزود: مجلدات این مجموعه عبارتند از جلد اول: فرهنگ عامه بختیاری؛ پژوهش‌های فولکلوریک منوچهر شفیانی. جلد دوم: صدا در تنگه؛ داستان‌های کوتاه منوچهر شفیانی (با درونمایه روستایی و عشایری)، جلد سوم: زندگی خوب جنوبی؛ داستان‌های کوتاه منوچهر شفیانی (با درونمایه زندگی شهری در مناطق نفتخیز دهه 40)، جلد چهارم: با شکوه‌تر از عشق؛ داستان‌های کوتاه منوچهر شفیانی (با درونمایه خانوادگی و عاشقانه)، جلد پنجم؛ سرِ کچلِ نسل امروز؛ یادداشت‌های مطبوعاتی منوچهر شفیانی.
این نویسنده همچنین اظهار داشت: دوره پنج جلدی مجموعه آثار منوچهر شفیانی در حدود هزار صفحه و به قیمت هر جلد 14 هزار تومان و قیمت دوره 70 هزار تومان توسط نشر تمتی (ناشر تخصصی آثار بختیاری در تهران) روانه بازار شده است و در دسترس علاقه‌مندان قرار دارد.
منوچهر شفیانی (متولد ۱۳۱۹ در مسجدسلیمان ـ درگذشته ۱۳۴۶ در تهران) نویسندهٔ بختیاری ایرانی بود. منوچهر شفیانی و پس از وی بهرام حیدری از نویسندگان ادبیات داستانی رئالیسم کارگری در ایران هستند.
شفیانی از روزنامه‌نگاران آزاداندیش و آزادی‌خواه دهه ۴۰ شمسی است که سردبیری 2 مجله “خوشه” و “ترقی” را در کوتاه زمان عمرش در کارنامه دارد.
در سال ۱۳۵۵ بخشی از داستان‌های منوچهر شفیانی جمع‌آوری شده و در کتاب کوچکی به نام “معامله‌چی‌ها” منتشر شد و در سال ۵۷ این داستان‌ها به همراه دیگر داستان‌های شفیانی با نام «قرعهٔ آخر» توسط انتشارات امیرکبیر منتشر شدند. این کتاب بعد از آن هیچ گاه تجدید چاپ نشد.
همین طور از او ترجمه اشعاری از فدریکو گارسیا لورکا و چند داستان نیمه‌تمام بر جای مانده است که او هیچ گاه مجال اتمام آن‌ها را نیافت.
منوچهر شفیانی به جز مجموعهٔ معامله‌چی‌ها یا قرعهٔ آخر داستان‌های زیادی در مجلات آن زمان داشت که با وجود سن کمش، بعضی دوستانش نظیر احمد شاملو او را دارای ویژگی‌هایی دانستند که وی را شایستهٔ کاندیداتوری جایزهٔ نوبل ادبیات در چند سال آینده می‌کرد. شفیانی نویسندهٔ با قریحه‌ای به نظر می‌رسید که متأسفانه مجال به فعلیت‌رسیدن توانایی‌های بالقوهٔ او پیش نیامد.
شفیانی را می‌توان پایه‌گذار داستان‌نویسی نوین روستایی ایران دانست که روش نوینی در قصه‌نویسی را با زمینهٔ روستا ابداع کرد. پس از وی افراد دیگری نیز به تبعیت از او به این کار پرداختند که از آن جمله می‌توان به امین فقیری و بهرام حیدری اشاره کرد.
شفیانی در داستان‌های خود تأکید ویژه‌ای روی جهل و خرافه‌پرستی شخصیتهای داستان‌هایش داشت. او داستان‌های خود را در مجلات «ترقی» و «خوشه» منتشر می‌کرد. نکته دیگری که در داستان‌های شفیانی به وفور به آن برمی‌خوریم و القای تفکر خیزش مسلحانه و در هم کوبیدن ظلم با هر چه که می‌شد بود. به عنوان مثال با نگاهی به داستان «قرعهٔ آخر» به روشنی می‌بینیم شاه کلید و پیام اصلی داستان دعوت مردم به اتحاد، خیزش و مبارزه مسلحانه است. این داستان سرشار از خشم فروخورده کسانی است که در داستان با نام مردم ظلم‌آباد شناسانده می‌شوند و پیام داستان دست بردن به اسلحه پدری و به نوعی القای تفکر خیزش مسلحانه است.
این داستان‌نویس و مترجم ادبی 17 مهر 1346 در خانه خودش در شمیران تهران از دنیا رفت.
