باشگاه روزنامه نگاران مسجدسليمان/ هوشنگ فرجی: یک گروه بیست نفره متشکل از تاریخ شناسان و دانشجویان دیرینه شناسی استان اصفهان تحت نام کارگروه پژوهشکده قوم بختیاری به منظور بررسی اسناد موجود بخشی از تاریخ و هویت این قوم در قلعه حکومتی بنوار بختیاری که مربوط به دوره صفویه می باشد حضور يافتند.
دکتر عیسی شجاعی برجویی مدیر کارگروه این پژوهشکده با اعلام این موضوع که شناسایی تاریخ بختیاری وصیانت از آثاری که در برگیرنده هویت تاریخی و فرهنگی بخشی از وظایف این پژوهشکده می باشد گفت: قلعه حکومتی بنوار هفت و چهار که در فهرست آثار میراث فرهنگی به ثبت رسیده متاسفانه به دلیل ساخت و سازهای غیر قانونی در وسط این قلعه، درحال نابودی می باشد که نیاز است سازمان میراث فرهنگی و گردشگری خوزستان توجه بیشتری در جهت حفظ و حراست و جلوگیری از ادامه ساخت و ساز منازل مسکونی به عمل آورد.
امین بابادی عکاشه کارشناس باستان شناسی نیز با اعلام این مطلب که این اثر در ۳۰ کیلومتری غرب شهرستان لالی قرار دارد و در تاریخ ۲۳ شهریور ۱۳۸۲ به شماره ثبت ۹۹۶۲ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است گفت: کاربری این بنا صرف نظر از بانیان و سازندگان آن با توجه به شکل ظاهری،اداری تشریفاتی است.
نوع طاقچه ها و اتاق های تو در تو و همچنین تعدد درب های اطراف نشان دهنده این است که این مکان یک مرکز اداری بوده جهت نامه نگاری بین خوانین با هم و همچنین با حکومت مرکزی.
وجود یک سالن نسبتاً وسیع به طول و عرض تقریبی ۲۵ در ۷ تداعی کننده یک مکان تشریفاتی جهت پذیرایی از میهمانان دولتی و افراد مهم است.
غالب مصالح به کار رفته در بنا سنگ و ساروج و به مقدار کمی هم آجر وجود دارد. سقف و طاق از آجرهایی تشکیل شده که تداعی کننده نوع معماری ساسانیان است. همچنین تالار پذیرایی مشابه آپاداناهای هخامنشی در شوش و پاسارگاد می باشد.
فضاهایی تحت عنوان اجاق با کاربری گرم کننده درون بنا که آثار آن ها در دل دیوار دیده می شود نیز جلب توجه می کند. وجود دیوار دفاعی و برجک هایی با فاصله نامنظم در اظلاع بنا به نظریه نظامی بودن و حالت تدافعی این مکان قوت می بخشد.
با دیدی وسیع تر در اطراف محوطه مذکور شاهد بناها و خانه های مسکونی سنگی هستیم که مفهوم شهر نیز می تواند بر اینجا سایه افکند. وجود سنگ چین هایی که سنگر را نشان می دهند نیز در نقاط مرتفع اطراف قلعه جلب توجه می کند.
