دوستان عضوشورای شهر جدید! شهرداری باید انتخاب و انتصاب شود که سابقه‌ی مدیریتی درخشان در بقچه‌ی آمدنش برق بزند و پس از استقرارش خواسته‌های شخصی و سلیقه‌های شخصی عده‌ای انگشت شمار بر روند کاری‌اش تحمیل نشود.
باشگاه روزنامه نگاران مسجدسليمان/ جمشید جلیلی- کارشناس علوم ارتباطات اجتماعی: این اولین‌بار نیست که یک شهردار خرامان می‌آید و پس از مدتی هراسان می‌رود و مسئولیت شهرداری به دست سرپرستی می‌افتد که او نیز بدون انگیزه، دسته بیل بزرگ موقتی را در دیگ آشفتگی شهر می‌چرخاند و این‌چنین است که شهروندان مسجدسلیمانی به این روند همیشگی عادت کرده اند. یک‌نفر با هیاهو و هورا انتصاب می‌شود و پلاکارد شایستگی‌اش بر پیشانی خیابان اصلی شهر نصب می‌شود اما پس از مدتی که سلیقه و اخلاق شخصی‌اش با عده‌ای جور در نمی‌آید، شبانه بار می‌شود و جایش تا انتصاب مدبرانه‌ای دیگرخالی می‌ماند و این سریال هر ساله از سیمای شهرداری مسجدسلیمان تکرار می‌شود.
حرف این است که آقایان بزرگوار شورای شهرجدید مسجدسلیمان اگر با تفکری دقیق و عمیق و سبک و سنگین کردن، به انتخابی دست می‌زنید و شهرداری را به کرسی شهرداری می‌آورید پس از مدتی بدون پرسیدن نظر مردم و ارایه‌ی دلیل پشت پرده‌اش به انگشت اشاره حذفش نکنید. بعد طومار بلندی از عملکردهای او و خودتان را جار نزنید؟!…. اگر تاریخ پوسیده‌ی عزل و نصب‌های شهرداری مسجدسلیمان را تندتند ورق بزنیم به کسانی برمی خوریم که تنها به قصد کسب مدال کاذب مقامی، پا به عرصه‌ی ناآشنایی گذاشتند که کوچک‌ترین اطلاعی از چند و چونش را در کیسه‌ی تجربه‌ی خود نداشتند و تنها به عشق کشیدن نام شهردار و حکومتی کوتاه، دندان طمعشان را به سمت صندلی‌اش تیز کرده و در نهایت، تنها راندمان کاری‌شان، ابتدا آشنایی با سوراخ سنبه‌های ساختمان شهرداری و بعد از آن، هزینه‌های هنگفتی که صرف کارهای غیرماندگاری شد که با لودر تصمیم و سلیقه‌ی شهردار بعدی به زباله‌های بیرون از شهر، پیوستند و بعد از آن بی عذرخواهی کوچکی از مردم شریف، شهرمان بار خداحافظی بر کول گذاشتند و رفتند. این همان چیزی ست که جز خودخواهی نام دیگری نمی‌توان بر آن نهاد. همان چیزی که بشر در طول تاریخ به خاطرش حاضر شده است دیگران را فدای یک تار موی موقعیت خود کند.
آری اینان کسانی هستند که برای رسیدن به صندلی موقعیت و مقامی کوتاه، تمام حقوق شهروندی دیگران را زیر پا له می‌کنند. این است که یک نفر هنوز حاضر است بدون مثقالی تجربه در کاری، مسئولیتی سنگین‌تر از بدن لاغر تخصص خود را بر شانه بگیرد و جایی را اشغال کند که جای او نیست که پس از مدتی کوتاه زانو می‌زند و سر که برمی‌دارد نمی‌بیند چه بلایی بر سر حقوق دیگران آورده است. بلایی که سالیان سال و مرد عملی می خواهد تا جای زخمش را التیام بخشد. اما انگار نه انگار دیگرانی که افسار ویرانی شان را بر کمر ندانم کاری خود بسته است انسان‌هایی هستند که حق دارند جور دیگری زندگی کنند. شهرداری که هنوز به روش مدیریت سنتی هم آگاه نیست چگونه می‌تواند شهری را با روش‌ها و الگوهای مدیریت مدرن اداره کند؟! و شهرداری که در تمام عمر یک‌بار حتا برای کاری اداری به ساختمان شهرداری سر نزده است، چگونه ممکن است بتواند شهری را از تکان زلزله‌ی چالش‌ها و بحران‌های شدید نجات دهد؟ از طرفی شورای محترم شهر جدید مسجدسلیمان نمی‌تواند بدون در نظر گرفتن موقعیت و حق مردم، چکش هر تصمیمی که بخواهد بر میز شکسته‌ی شهر بکوبد و پس از چند سال عقب‌افتادگی و ویرانی، بی عذرخواهی کوچکی، حکم ناشایست انتصابی دیگر را صادر کند. کسی که بدون کوله بار کوچکی از تخصص و با شمشیر بلند ندانم کاری به میدان بزرگ مسئولیت شهرداری یک شهر پا می‌گذارد، چه از او برمی‌آید جز قتل عام حقوق شهروندانی که به کمترین ها راضی هستند.
دوستان عضوشورای شهر جدید! شهرداری باید انتخاب و انتصاب شود که سابقه‌ی مدیریتی درخشان در بقچه‌ی آمدنش برق بزند و پس از استقرارش خواسته‌های شخصی و سلیقه‌های شخصی عده‌ای انگشت شمار بر روند کاری‌اش تحمیل نشود. انتصاب کسی که چیزی از حقوق شهر و شهروندی نمی‌‌داند و تنها به خاطر دوستی با فلان و فلان کس به مدال کاذب موقعیتی نایل آمده است و حالا بند کفش‌ها را سفت بسته است تا او نیز مدتی را بر اسب کرسی شهرداری شلاق بزند و در جمع تاریخ شهرداران مسجدسلیمان سری در بیاورد، چیزی جز خسران برای شهرمان به ارمغان نخواهد آورد. عزیزان مردم شهر این بار انتظار دارند شورای شهر جدید کاری بکند کارستان و در انتخاب بهترین گزینه ممکن پای بفشارند
با سلام. سايت پرباري داريد. من براي اولين بار است كه از طريق يكي از دوستان با سايت شما آشنا شدم. دست شما درد نكند. مقاله آقاي جليلي را مطالعه نمودم. حذف دل خيلي از مردم ههمين است. از ايشان به خاطر نوع نگاهش به مسائل تشكر مي كنم.
واقعا خیلی جالب بود.خرامان می ایند هراسان می روند.
تا زمانی که با احساسات و لج ولجبازی کار پیش رود ما پس رفت داریم.
اقای جلیلی واقعا مطالبتان خواندنیست