وقتی به یکباره متوجه می شوی پادگان محلاتی به اهواز منتقل می شود، بعد از ۱۰ سال جلوگیری از اعتبارات به بهانه جابجایی شهر مسجدسلیمان و احداث شهر جدید پارسوماش یک دفعه خبر دهند نه، شهر جابجا نمی شود… یا امتیاز دبیرستان صنعتی نزاجا از شهر گرفته به نقاط دیگر کشورداده شود، سوله های مملو از وسائل صنعتی و آموزش نظامی ارتش تخریب و وسائل آن به دیگر شهرها هدیه شود و زمین های مسطح و گران بهای آن با قیمت پایین به تعاونی مسکن نیروهای نظامی در تهران فروخته و کاربری مسکونی می گیرد و… آن وقت است که جرأت به کار بردن الفاضی همچون کم توقع و عدم مطالبه گری برای عده کثیری از شهروندان مسجدسلبمانی پیدا می شود.
باشگاه روزنامه نگاران مسجدسليمان/ روح الله جليلي: مسجدسلیمان شهری که از دیرباز با اتفاقات عجیبی همراه بوده است و گاها حواشی آن در مسائل و حوزه های گوناگون اجتماعی، سیاسی، عمرانی و… را میتوان در حد یک کلان شهر دانست، مدیریت های ضعیفی را به خود دیده است که اساسی ترین عامل آن را میتوان کم توقعی وعدم آشنایی شهروندان با حقوق و مطالبات خود دانست و این کم توقعی زجردهنده ، حوادثی را بدنبال داشته که این شهر را به سمت پسرفت و از دست دادن سرمایه های هنگفت خود برده وهمچنان میبرد.
چگونه اما و با چه زبانی بتوان به همشهریان عزیز و مدیران محترم این حوادث را گوشزد کرد تا خدای ناکرده از محدوده ادب و وظیفه شهروندی خارج نشد و جلوی این روند خانمان سوز نیز گرفته شود خود نیازمند بررسی و تامل فراوان دارد .
وقتی به یکباره متوجه میشوی پادگان محلاتی واقع در تمبی که امنیت ضلع شمالی شهر را تامین می نمود جمع آوری و به اهواز منتقل میشود، بعد از ۱۰ سال جلوگیری از اعتبارات عمرانی به بهانه جابجایی شهر مسجدسلیمان و احداث شهر جدید پارسوماش یکدفعه خبر دهند نه، شهر جابجا نمیشود یا طرح بهم خورد، یا اینکه امتیازدبیرستان صنعتی نزاجا که به لحاظ استراتژیک و از بٌعد اقتصادی، سیاسی و… برای شهر موثر بوده از شهر گرفته به نقاط دیگر کشورداده شود، سوله های با ارزش و مملو از وسائل صنعتی و آموزش نظامی ارتش تخریب و وسائل آن به دیگر شهر ها هدیه شود و از این بدتر زمینهای مسطح و گرانبهای آن با قیمت پایین به تعاونی مسکن نیروهای نظامی در تهران فروخته و کاربری مسکونی میگیرند، زمینی در محله شیخ مندنی برای احداث بیمارستان صدها میلیون خریداری و صدها میلیون هزینه پی کنی و ستونها شود سپس خبر دهند بعلت عدم کارشناسی مکان کار متوقف شود، سوله انبار اداره ابفای مسجدسلیمان در یک حادثه آتش بگیرد و علت آن اعلام نگردد و صدها میلیون تومان از سرمایه این شهر به دود سیاه تبدیل بشود، یا بعد از سالها برای کانال کشی فاضلاب شهر اقدام و کار یک خیابان ۳۰۰ متری آن ۳ماه بطول بیانجامدو کار و زندگی ساکنین را به دردسر بیاندازد آنوقت است که جرات بکاربردن الفاضی همچون کم توقع و عدم مطالبه گری برای عده کثیری از شهروندان مسجدسلبمانی پیدا میشود.
با تمام این تفاسیرو در صورت توجیه اقدامات مزبور توسط ادارات ذیربط، و صدها اقدام دیگر بر اثر بی تدبیری های آنان، جای این سوال باقی خواهد ماند که چرا باید اینگونه اقدامات بدون کمترین اطلاع رسانی به مردم صورت گیرد وشهروندان نیز چه موقع میزان ضرر و زیان از دست دادن امکانات شهری را بدرستی درک و عکس العمل شایسته نشان خواهند داد. شاید مسئولین ذیربط احساس میکنند کسی متوجه این قبیل حرکات ویران کننده آنان نشده و احیانا شاید هم زیر لبی بهم بگویند هیس!!!هیچکس نفهمید!!!
منبع/ ام آي اس نيوز
قابل توجه دکتر جلیلی ، امام جمعه و فرماندار
باید به حال خود تاسف بخوریم برای خود که بی عرضگی ام را می گذارم ومی گویم توقعی ندارم