باشگاه روزنامه نگاران مسجدسلیمان/ محمد باقری: سهولت برخورداری از رسانه های نوپای اجتماعی باعث آن شده تا طیف وسیعی از اقشار جامعه با کم ترین امکانات و همچنین حداقل دانش و بینشی به شکل گسترده با یکدیگر در ارتباط باشند. این ارتباط مجازی به گونه ای سرسام آور در حال رشد کاذب است،که صاحب نظران در حوزه های مختلف در حال بررسی ابعاد زیان بار افراط در استفاده از آنان است. به نوعی که با شیوع و همه گیر شدن این رفتار جمعی، جرایم و ناهنجاری های نوپا در بطن جامعه به وجود آمد. کار تا بدانجا پیش رفت تا قانون گذاران مانند غالب کشورهای توسعه یافته دیگر به تقنین جرایم الکترونیک (رایانه ای) پرداخته و حتی متخصصانی در قالب پلیس فتا یا پلیس سایبری با وظیفه کشف و ردگیری مجرمان در فضای مجازی و اینترنت، به چارت سازمانی نیروی انتظامی افزوده شد. از دیگر سو روانشناسان همواره به آثار سو زندگی مجازی و افراط در استفاده از فضای مجازی پرداخته به گونه ای که تئوری اعتیاد به اینترنت از سوی آنان و دیگر متخصصان علوم اجتماعی مطرح گردید.
در چنین شرایطی جامعه در حال گذار از ایام پیشاانتخاباتی است. علی رغم تذکرات قانونی موکد، از سوی مراجع ذی صلاح مبنی بر رصد کامل فضای مجازی و منع کاندیداهای محترم از تبلیغات زود هنگام، اما تنور رقابت های پیش از موعد و نظرسنجی و رای گیری های مجازی داغ شده است. گویی رفتار جمعی نو و تاره ای در حال شکل گیری است. به طوری که غالب کاندیداها، تحت عناوین مختلف و برای پس نماندن از این قافله، مبادرت به تشکیل گروه هایی برای تبلیغات زود هنگام خود نموده اند و ستادهای مجازی انتخاباتی خود را از مدت ها پیش دایر کرده اند. این در حالی است که هنوز نتایج بررسی صلاحیت ها اعلام نشده و محتمل است هواداران پر خروش آنان، در صورت رد صلاحیت فرد مطلوب و مد نظر خود، دچار سرخوردگی و بی انگیزگی شوند و نتیجه قهری آن کاهش آمار رای دهندگان خواهد شد و حتی با نگاهی بدبینانه تر، به جای احترام و تمکین از قانون دست به اقدامات مذموم و هنجار شکنانه بزنند. لذا باید به داوطلبان محترم ثبت نام کرده که مرتکب چنین اقداماتی شده اند توصیه ای مشفقانه کرد، بازی با هیجانات اجتماع، گاه تاوانی سخت برای جامعه ای که دم از آبادی آن زده می شود دارد.
امید آن که با احترام به قانون و همچنین توصیه های موکد متولیان امر انتخابات، رقابتی سالم و ارزشمند برای محقق کردن آرمان های مشترک اجتماعی مان که همان شهر و شهروندی بهتر است، نائل آئیم.
