شهرها پر شد از پوسترهای ریز و درشتی که حتی گاه ابعاد آن ها با ابعاد مصوب در قانون انتخابات هم همخوانی نداشت ولی افراد ستادی نامزدها برای نصب آن ها حتی از سطل های مکانیزه زباله نیز نگذشته بودند، تا نتیجه امر، چهره به شدت آسیب خورده در و دیوارهای شهری باشد که بسیاری از کاندیداها از تمیزی آن در شعارهایشان استفاده کرده بودند.
باشگاه روزنامه نگاران مسجدسليمان/ جمشید جلیلی کارشناس علوم ارتباطات اجتماعی: چهره شهر در بهترین حالت نیز گاهی برخی از معابرش توسط رهگذران که زباله های خود را بر زمین می اندازند آلوده می شود. این بار مزید بر آن، دیوارها، تیرهای برق و در نوع فاجعه آمیزش بر روی تابلوهای راهنمایی و رانندگی نیز سراسر آلوده به عکس و برچسب های مختلف تبلیغاتی شد. امری که در کمتر نقطه ای از جهان می توان یافت.
با این که بیش از چند ماه از پایان انتخابات شورای شهر و روستا گذشته است اما همچنان تصاویر و آثار یادگاری نامزدها و پذیرفته شدگان شورای شهر بر روی دیوارها نقش بسته اند. دیوارنویسی های گسترده و چسباندن عکس ها در ارتفاعات و مکان های غیر مجاز نتیجه یک هفته تبلیغ توسط نامزدها بود. قرار بود اعضای شورای شهر با رفتار و ورودشان به شورا، شهر را بهتر مدیریت کنند. آن ها می خواهند از نمای شهری که حق و مایملک مردم است حفاظت کنند. می خواهند برای مدیریت و زیباسازی شهری که تأثیر مستقیم روحی و روانی بر شهروندان دارد برنامه ریزی و مقررات وضع کنند و بر اعمال شهرداری ناظر باشند. اما چگونه این افراد با رفتاری که پیش از ورود به شورا از خود نشان دادند تصمیم دارند مجموعه عظیم، پیچیده و ظریف شهرداری را نظارت کنند؟ نامزدهای پیش از انتخابات و شوراهایی که برخی حتی نتوانستند برای ستاد کم جمعیت خود برنامه یک هفته ای بنویسند و از طرفی دیگر نهادهای مسئول علیرغم این که در هر دوره بر این مقررات پافشاری می کنند اما هیچ وقت این دستورالعمل ها حالت عینی پیدا نمی کنند. ماحصل امر چیزی بود که البته انتظارش می رفت؛ راه معرفی نامزدهای مختلف شوراها محدود شد به پوسترها، بنرها، تراکت‌ها و حتی کارت ویزیت هایی که جز نام و نشان و تصویر چهره روتوش کرده این افراد، گاه شعارهایی به شدت کلیشه‌ای و البته به مقدار زیادی توخالی، نکته دیگری در آن به چشم نمی‌خورد. اینجا بود که در و دیوار شهرها پر شد از پوسترهای ریز و درشتی که حتی گاه ابعاد آن ها با ابعاد مصوب در قانون انتخابات هم همخوانی نداشت ولی افراد ستادی نامزدها برای نصب آن ها حتی از سطل های مکانیزه زباله نیز نگذشته بودند، تا نتیجه امر، چهره به شدت آسیب خورده در و دیوارهای شهری باشد که بسیاری از کاندیداها از تمیزی آن در شعارهایشان استفاده کرده بودند. این معجون به شدت ناهمخوان در حالی به چشم می خورد که به نظر نمی‌رسد نصب پوستر جز یادآوری این نکته که فلانی هم در صف متقاضیان ورود به شورای شهر قرار دارد، کاربرد دیگری داشته باشد و البته این مهم با کمی دقت در اسامی راه یافتگان به شوراهای شهر به چشم می‌خورد؛ جایی که می‌بینیم افراد مشهور و سیاسیون شناخته شده و امثال ایشان با تکیه بر شناختی که پیش از آغاز فصل انتخاباتی در مردم حاصل کرده اند، راهی پارلمان های محلی شده اند.
با توجه به این که ستاد انتخابات تأكيد کرده بود که نامزدهاي انتخاباتي از نصب عكس، پوستر و هرگونه اقدامات تبليغاتي در محل هاي غيرمجاز كه باعث صدمه به اموال عمومي و عامل نارضايتي مردم می شود اكيداً اجتناب و سريعاً نسبت به پاكساري آثار تبليغاتي غيرمجاز در سطح شهر اقدام کنند اما هنوز حتی نامزدهایی که موفق به راهیابی به شورای شهر شدند هنوز لکه های وارد شده به شهر را پاکسازی نکردند. همان لکه هایی که قرار است در روزهای آتی به عنوان کم کاری های شهرداری از آن یاد کنند و این نهاد خدماتی – اجتماعی را به زیر سؤال ببرند.
به هر ترتیب، انتخابات هم با انتخاب کاندیداهایش، بار دیگر آمد و رفت. اما این وسط مانده ام حیران، که: حالا که دیگر حرفی از انتخابات و این چیزها نیست، پس چهره های کاندیداها روی در و دیوار های شهر چکار می کند؟
روزهای اول شایعه شده بود که چسباندن تراکت، ممنوع است و اکیپ های تبلیغاتی کاندیداها، فقط حق دارند بروشور و کارت چاپ کرده، بین مردم پخش کنند. اما به محض اوج گرفتن انتخابات، یک دفعه همه در و دیوار و سطح شهر را انبوهی از کاغذها در بر گرفت. به طوری که حتی حالا هم که مدتی از آن روز ها می گذرد، هنوز بسیاری از آن ها در جای جای دیوار های شهر خودنمایی می کنند. البته اگر شهر را فقط خیابان آزادی تصور نکنیم!….. به تعبیری در خصوص تبلیغات انتخاباتی شوراها بایدگفت: آمدند و زدند و … رفتند. البته خُب… یک چند نفری از آن همه، ماندند و نشستند جای اعضای قبلی شورا. اما ای کاش لااقل همان ها هم که چهار سال چشم شان باید توی چشم مردم باشد و از آن ها توقع می رود، بیایند همت کنند و دست کَم تراک های تبلیغاتی خودشان را از در و دیوار های شهر پاک سازی نمایند. نگذارند دیوار های شهری که لقب (شهر اولین ها) را به یدک می کشد، به نوعی بشود یک دیوار یادگاری برای اعصار و دوره های قبل و بعد….گرچه، در این زمینه خودِ ما مردم هم مقصر هستیم. می گوئید نه… بروید به دیوارهای دو طرف خیابان های شهر نگاه کنید. پُر است از انواع و اقسام پوسترهای تبلیغاتیِ اصناف و اشخاص.به خاطرخودمان هم که شده، بیاییم کمی به فکر زیباسازی در و دیوار شهر باشیم
سپاس از شما آقاي جليلي… متاسفانه مردم مي گويند وقتي خود نمايندگان شورا به زيبا سازي شهر توجه اي ندارند ديگر چه توقعي مي توان از مردم عادي داشت..
کسانی که ادعای تلاش برای ابادانی و زیباسازی شهر داشتند و دارند، خود به حرفهایشان اعتقاد ندارند وای به حال سایر مردم.
فکر کنم دوستان شورای شهر منتظر باد و باران زمستانی هستند تا شاید بخشی از زشتیهای دیوارهای شهر را بشوید.
تمامی دیوارهای شهر پر شده از آگهی های رنگارنگ در اندازه ها و شکلهای مختلف. بدتر از همه آگهی های ترحیمی هست که روی دیوارهای مرکز شهر چسبانده میشه. اخه کجای دنیا به این شکل رفتار میشه؟!!!
باید پذیرفت علاوه بر کم کاری و بی توجهی نامزدهای انتخاباتی و مسئولین شهری و شورای شهر، خود ما مردم هم نقش زیادی در زیبا یا زشت بودن منظره شهرمان داریم.