باشگاه روزنامه نگاران مسجدسلیمان- امروزه همه‌ي ما در شهر شاهد افزايش قليان‌سراها و قهوه خانه‌های سنتی هستيم كه در آن اميد و آرزوهاي جوانان در هر رده سني دود مي‌شود و به فنا مي‌رود پس متولیان فرهنگی چه موقع احساس مسئوليت خواهند كرد؟ چه زماني فرهنگ‌سازي مي‌شود؟ آيا مسئولين افزایش اين مکان‌ها را مشاهده نمی‌کنند؟ مكان‌هايی که سرنوشت جوان‌ها را به خطر می‌اندازد!
این مکان‌ها كه برخي از آنها تا نصف شب دایر است؛ معلوم نيست در اين‌جاها چه مي‌گذرد. تا از جوانان درباره علت رفتن به اين اماكن سوال مي‌شود پاسخ آنها عدم وجود مکانهای تفريحی و سرگرمي است و می‌گویند: اوقات فراغت خود را چگونه پر كنيم؟
سوالی که ذهن ما را مشغول کرده این است که چه کسی پاسخ‌گوی جوانان پر از اميد ما میباشد؟ اين همه كنگره و همايش برگزار مي‌شود براي مبارزه با اعتياد و مواد مخدر، آيا از تعداد قليان‌ها کاسته میشود؟ یا نه روز به روز شاهد افزایش قلیان‌سراها می‌شویم!
سيگار، دروازه ورود به اعتياد که جوانان باوقارمان از این طریق گرفتار دام اعتياد می‌شوند. متاسفانه آمارها حاکی از آن است كه روز به روز به تعداد كساني كه به قليان روی مي‌آورند افزوده میشود.
اینکه قلیان برای قلب مضر است ,یک دود قلیان برابر است با مصرف یک پاکت سیگار,قلیان میوه است و ضرر نداردو……نتوانسته ما را به خوداگاهی کامل برساند,اینها شبیه کار حسنه است,ما باید دنبال کار صالحه باشیم,نه اینکه حسنه بی ارزش است ,نه ولی مهم عمل صالحه است.بنا براین ایجاب میکند تا با پی بردن به حقیقت مسئله قلیان که افیونی برای جوانان است,علاوه بر انجام دادن عمل صالحه و القاء خوداگاهی حرکتی در راستای تعهد اجتماعی و اخلاقی صورت بپذیرد.
به باور بیشتر عموم مردم انچه که افیون نام نهاده شد معجون خوش طعمیست که لذت تفریح و گردش و… را دو چندان میکند.این نگاه و باور غلط موجب گشته که خانواده ها نه تنها ممانعتی خاص به جهت جلوگیری از استعمال ان به عمل نیاورند بلکه در مواردی جوانان را تشویق و ترغیب به استفاده از قلیان کنند تا از اعتیاد انها به مواد مخدر جلوگیری نمایند و این ناشی از همان سطحی نگری و عدم خوداگاهی است.یعنی زهی خیال باطل و افتادن به چاه از ترس چاله.
خود اگاهی در مورد این مسئله هنگامی صورت میپذیرد که ما بدانیم قلیان یکی از جدید ترین و به روز ترین ابزارها و وسایل امپریالیسم و سرمایه داری (که در راس ان امریکا و غرب قرار دارد)در برنامه استعمار کشورهای جهان سوم است که در قالب تعبیری به نام شبیحخون با نشانه رفتن قلب طپنده پیکره اجتماع یعنی جمعیت فعال و پویا که اکثر انها جوانان و نوجوانان ان جامعه هستند میخواهد که پویایی و حرکت به سمت افق و اینده صورت نپذیرد و خانواده به عنوان کوچکترین واحد اجتماعی نخستین قربانی این برنامه باشد.
شناخت و شعور افکار عمومی نسبت به نقش مواد مخدر در فروپاشی کانون خانواده و همچنین بودن حد و مرزبه جهت استعمال این مواد از یک سو و نبودن ازادی استفاده مواد مخدر در مکانهای عمومی و اجتماعی از سویی دیگرسبب گردید که تکیه بر مواد مخدر سنتی و پس از ان مواد صنعتی نتواند تحقق کامل اهداف را تضمین کند هر چند که تا مرحله ای پیش رفت.اینست که سبک حمله تغییر کرد و وسایل و ابزار جدید تر بکار گرفته شد که میتوان گفت ماهواره و قلیان میوه ای از مهمترین انهاست.ماهواره متعلق بحث نیست اما باید دانست گه چنین رسانه ای زمینه تحقق استعمار فرهنگی در درون خانواده را فراهم میکند.
انچه که امروز استعمار بدنبال ان است فرو ریختن حد و مرزهای اخلاقی در جامعه و به تبع ان رواج خشونت وهنجار شکنی میباشد, که با نشانه روی به سمت اصول اعتقادی و مذهبیمان سعی و تلاش دارد که به روش شبیحخون به سرعت به این مهم دست پیدا کند.
هنگامی خود اگاهی نسبت به خلا و غفلت در جامعه صورت میپذیرد که مابدانیم دشمن با نشانه رفتن سرمایه عظیم جامعه یعنی جوانان و نوجوانان و تکیه بر افیون و سمی به نام قلیان میوه ای به عنوان ابزاربه دنبال رواج خشونت و فساد و هنجار شکنی است تا اخلاق را در اجتماع نابود کند.عمومیت استفاده از قلیان در بین خانواده ها در مکانهای عمومی سبب شده که مهم ترین و محکم ترین قدم در راه هدف حذف اخلاق صورت بپذیرد و ان از بین رفتن شرم و حیا میباشد.چرا که حد و مرزهای اخلاقی را در جامعه و خانواده معین و آشکار میسازد.
هنگامی که حجابها افتاد و مرزهای اخلاقی شکست و خط قرمزها دیگر وجود نداشت معنای ازادی میشود فساد. و اما انچه امروز باید دانست بیان این مطلب است که مسئله قلیان فراتر از نگاه سطحی و روز مره ایست که ان را وسیله ای برای سرگرمی و تفریح و گرد هم جمع شدن میدانند. اگاهی یافتن نسبت به این امر مهم که زنگ خطریست برای تهدید سلامت و اینده جامعه و سمی مهلک و کشنده که در قالب ابزاری به روز شده و هماهنگ با زمان کانون خانواده ,اخلاق و مهمتر از همه جوانان و نوجوانانمان را نشانه رفته است .
در پایان ضمن تقدیر و تشکر از تلاشهای صورت گرفته توسط مسئولین دستگاههای ذیربط,ضرورت نگاه جدی تر به این مسئله کاملا حس میشود و امیدوارم که شاهد نباشیم به جای جمع اوری و پلمپ قلیانیهای سطح شهرهر روز بر تعداد انها افزوده بشود.
جمشید جلیلی – کارشناس علوم ارتباطات اجتماعی
