چرادر فصل گذشته به جوانان بومی نفت مسجدسلیمان بی مهری شد؟/نقش صفحات مجازی و مدیران برنامه در ارنج تیم های لیگ برتری

باشگاه روزنامه نگاران مسجدسلیمان/ صادق مرادی: یکی از نقاط ضعف مربیان نفت مسجدسلیمان نداشتن اعتماد به بازیکان جوان بود؛ در هفته دوازدهم لیگ برتر وقتی «عرفان کاظمی» هافبک جوان و مسجدسلیمانی به عنوان یار تعویضی وارد زمین شد و گل تساوی نفت برابر صنعت نفت آبادان را به ثمر رساند دیگر هیچ گاه حتی به ترکیب هجده نفره نفت راه نیافت. «ایوب طاهری» دفاع راست بومی، آماده و جوان نفت در سه هفته فرصت بازی داشت که در یک بازی محمدپاپی هافبک به جای وی در ترکیب قرار گرفت و در هفته دیگر هم شادکام مهاجم به جای او در نقش دفاع راست ظاهر شد و جالب اینکه در هر دو بازی از سمت راست گل های حساسی دریافت کردیم و تنها در بازی مقابل پدیده برای یک نیمه و آن هم در پست غیر تخصصی به طاهری بازی داده شد که بازی قابل قبولی نیز ارائه داد.
«فرزین کاصفر» بازیکن بومی و آقای گل لیگ امید های استان هیچ گاه در ترکیب هجده نفره قرار نگرفت و «احسان ابوعلی» دیگر مهاجم جوان و بختیاری تیم که سابقه حضور در صنعت نفت آبادان را دارد نیز به همین سرنوشت مبتلا شد.
اما در سوی دیگر استان، سرجیو مربی موفق صنعت نفت آبادان در هفته های پایانی با میدان دادن به بازیکنان جوان و بومی مانند فاخر تهامی و رضا جبیره و… روح تازه ای در کالبد صنعت دمید. به شکلی که گلهای زده این تیم در ۶ بازی پایان فصل برابر با تعداد گلهای ۲۷ بازی نفت مسجدسلیمان بوده است.
حال آن چه در این خصوص حائز اهمیت است بررسی چرایی عدم استفاده از بازیکنان جوان و بومی در تیم نفت بوده است.
یکی از این عوامل را می توان ریسک ناپذیری مربیان نفت در این مقطع دانست؛ نتیجه گرایی و فقدان نگاه بلندمدت و سرمایه ای به جوانان و نیز تعطیلی تیم های پایه نفت از دلایل و عوارض بی توجهی به جوانان بوده است.
از سوی دیگر اعمال نفوذ مدیران برنامه بازیکنان و فشار بر کادر فنی کتمان ناپذیر است. به شکلی که برخی از بازیکنانی که مدیر برنامه نداشته اند از این اعمال نفوذ ها گله مند هستند.
همچنین نقش کانال های تلگرامی و صفحات اینستاگرام در ارنج تیم های لیگ برتری غیر قابل انکار است.
امروزه ضربان هواداری از تیم‌ها در ایران رسماً در اینستاگرام و تلگرام می‌تپد و این محیط‌ها بعضاً به مرکز تصمیم‌گیری در مورد سرنوشت باشگاه‌ها و بازیکنان تبدیل شده‌اند.
با وجود نرم افزارهایی همانند تلگرام و اینستاگرام، حالا هر شخص یا گروهی می تواند نقش یک رسانه پرطرفدار را ایفا کند و خط مشی فکری گروه زیادی از هواداران را بسازد.
به اتفاقات همین چند هفته اخیر نگاه کنید و حجم اثرگذاری کانال‌ها را ببینید. «مهدی رحمتی کاپیتان و همه‌کاره استقلال است. بنا به روایت برخی منابع، حتی دو روز قبل از داربی تهران پیشنهاد تمدید دو ساله قرارداد به او داده می‌شود. او در داربی گلی می‌خورد که متهم ردیف اولش نیست. بعد هم ماجرای مشکوک و مبهم مداخله‌اش در تعیین زننده ضربه پنالتی پیش می‌آید. بعد از آن بازی برخی کانال‌های هواداری ابتکار عمل را به دست می‌گیرند و فضای بسیار تندی علیه او می‌سازند؛ آن قدر تند که پیشنهاد تمدید قرارداد مسکوت باقی می‌ماند و رحمتی با وجود نیمکت‌نشینی در دیدار با سایپا از گزند فحاشی هواداران در امان نمی‌ماند.
رضا علیاری در بازی با پرسپولیس یک اشتباه بد انجام می‌دهد؛ کانال‌های استقلالی او را به راه دادن به پرسپولیس متهم می‌کنند، بعد دایی در بازی با سپاهان این مدافع ثابتش را کنار می‌گذارد و پنج گل می‌خورد. این عاقبت هراس از شبکه‌های اجتماعی و بازی کلیک و لایک آنهاست.»(ایسنا)
این پدیده مقاومت ناپذیر، در مورد نفت مسجدسلیمان هم مصداق دارد و به زعم بسیاری از هواداران و برخی بازیکنان نفت، در مواردی فشار همین صفحات مجازی، در ارنج تیم نقش اساسی داشته است.
لذا انتطار می رود هر فردی که به عنوان سرمربی تیم نفت مسجدسلیمان انتخاب می شود با استقلال در تصمیم گیری، از اعمال نفوذ صفحات مجازی و کانال های تلگرامی یا به تعبیری «بوقچی های مدرن» و نیز دخالت دلالان مستطیل سبز جلوگیری کند و با رصد لحظه به لحظه تمرینات، بهترین ها را برای بازی در ترکیب نفت انتخاب و زمینه را برای میدان دادن به چهره های جوان و مستعد بومی آماده سازد.و این از مربی شجاع و جسوری بر می آید که معتقد باشد مرغ همسایه همیشه غاز نیست!