باشگاه روزنامه نگاران مسجدسلیمان/محمدرضا مکوندی:بوسه کودک اهل شهر لالی بر پرچم خیلی زود همه جا بازخورد یافت. کودکی به دور ازآموزش های آمرانه مرسوم بوسه ای از ادای احترام بر پرچم کشورمان می زند…بوسه ای که نشان از درک والای این کودک در احترام به عالی ترین نشان ملی کشوراست. کار این دختر بچه تلنگری بود برای بینندگانش، که آنچه را در احترام به پرچم ملی از یاد برده اند به خاطر آورند که این پرچم نماد یک فرهنگ غنی است که فراز و نشیب های فراوانی دارد و در ادوار مختلف تاریخ پشت سر نهاد. زحمات فراوانی بزرگان و نخبگان این کشور متحمل شدند برای سرافرازی این سرزمین… ما برای این وطن خون دل ها خورده ایم…
پرچم سه رنگی که نشان از هویت فرهنگی، مذهبی کهن ملت ایران به قدمت تاریخ است و سرداران و سربازان فراوانی در حراست از این سرزمین و افراشته نگه داشتن این پرچم که نماد شرافت و حیثیت ملی مام وطن است جان باختند که به تعبیرحکیم طوس: دریغ است ایران ویران شود کنام پلنگان و شیران شود….
بوسه عاشقانه این کودک حکایت از یک خلا در نظام آموزشی کشور ما دارد یک حلقه مفقوده در تربیت نسل ها در مدارس که در صبح گاههای کلیشه ای و بی روح و نه چندان اثربخش فعلی مراسم احترام به پرچم اجرا گردد و دانش آموزان با فلسفه احترام به پرچم ملی که نماد اعتبار و حیثت کشور و فصل مشترک اقوام است آشنا شوند و این گونه روحیه وطن پرستی در کودکان و جوانان پرورش داده شود که به تعبیر پیامبر مهربانی حب الوطن من الایمان است.
