رویش زاگرس: احترام به پیشکسوت در ورزش پهلوانی و قهرمانی یکی از سنت های خوب ایرانیان بوده که متاسفانه امروز با جابجایی تعصب و پول در سطح اول ورزش حرفه ای، به فراموشی سپرده شده است. متاسفانه گویا پیشکسوتان زمانی برای ما مهم می شوند که خدای نکرده بیمار شده و روی تخت بیمارستان بستری می شوند. اگر چه در بیشتر مواقع از بعضی ها حتی وقتی روی تخت بیمارستان هستند نیز خبری نمی گیریم و تنها پس از مرگ شان به یک جمله “روحش شاد و یادش گرامی” بسنده می کنیم…پایگاه خبری رویش زاگرس از هفته گذشته گفتگو با پیشکسوتان ورزش مسجدسلیمان را در رشته های مختلف آغاز کرده است که در این راه قهرمان و رکوردار ارزنده کشورمان حسین عالی محمدی به عنوان همکار ما زحمت تهیه این گفتگوها را بر عهده خواهد داشت. عالی محمدی در قسمت دوم این سلسله گفتگوها با پیشکسوت اررزنده فوتبال مسجدسلیمان دکتر اردشیر رضایی مصاحبه ای را انجام داده است که می خوانید:
آنچه که شهرما نیاز مبرم بدان دارد همدلی و ایجاد بستر لازم برای مشارکت جمعی است که تنها با توسل به اساتید فرهیخته و بزرگان میسر است. در کنار آن پاسخگو بودن و پذیرش مسئولیت اجتماعی مدیران و سازمان های ذیربط یک ضرورت است.
لطفا خودتون را معرفی کنید؟
اردشیر رضایی متولد ۱۳۴۳ مسجدسلیمان. بچه محله سرمسجد، ساکن اهواز متاهل و دارای سه فرزند ،شغل فعلی بازنشسته مخابرات و مدرس دانشگاه
چگونه و از چه سالی وارد فعالیت های ورزشی شدید و مشوق شما چه کسانی بودند؟
بچه های هم دوره من در محله سرمسجد به برکت جمالی بزرگ همه از بچگی و در زمین خاکی جنب آثار باستانی فوتبال را شروع کرده اند .بنده به شکل رسمی از سال ۵۶ یا ۵۷ ابتدا با تیم ساسان به مدت کوتاهی تمرین کردم بعد از آن به تیم جوانان افسر پیوستم و در اولین سال حضور با این تیم قهرمان جوانان مسجدسلیمان شدم .پس از آن وارد باشگاه دارایی شدم و فوتبالم را تاپایان در این باشگاه ادامه دادم.
مشوق اصلی من ابتدا برادر بزرگترم غلامرضا بود. دفاع مستحکم تیم دارایی و منتخب شهرستان که در بازی با هر دو پا تسلط زیادی داشت وصاحب بیشترین بازی در تیم منتخب مسجدسلیمان بI عنوان کاپیتن بود و افتخارات بسیاری را برای شهرمان کسب کرد. سرانجام هم در اوایل سال ۷۲ من در حالیکه با ۲۸ سال در اوج آمادگی بودم و پیشنهادهای بسیاری از تیم های مطرح کشور داشتم با انحلال تیم دارایی برای ادامه تحصیل و کار فوتبال را کنار گذاشتم.
در چه تیم هایی بازی کردید و چه افتخاراتی کسب نمودید؟
از سال ۱۳۶۰ تا اوایل سال ۱۳۷۲ در تیم دارایی مسجدسلیمان بازی کردم و با این تیم افتخارات متعددی در سطح شهرستان ، استان و کشور بدست آوردیم .البته در زمان خدمت مقدس سربازی مدت یکسال هم عضو تیم سرباز اصفهان بودم که در لیگ باشگاههای اصفهان با وجود همه بزرگان مانند سپاهان، ذوب آهن ، تام و… در صدر جدول قرارداشتیم اما متاسفانه مسابقات نیمه کاره ماند
بهترین و بدترین خاطره ورزشی شما کدام است؟
بهترین خاطره قهرمانی جوانان ایران با تیم خوزستان در سال ۱۳۶۲ وهمچنین قهرمانی با تیم منتخب مسجدسلیمان در سال ۱۳۶۷ در جام فلق (قهرمانی شهرستان های ایران) بود.
بدترین خاطره هم سال ۱۳۷۰ زمانی که با تیم دارایی مسجدسلیمان در سوپرلیگ استان در آستانه صعود به لیگ برتر کشور بودیم اما در بازی پایانی مقابل جنوب اهواز با ناداوری مشهود این فرصت از ما سلب شد
تفاوت های دیروز و امروز ورزش فوتبال را درچه می بینید؟
تفاوت بین دیروز و امروز فوتبال از چند منظر قابل بررسی است .در نگرش کلان مبانی فوتبال پایه در گذشته محلات و آموزشگاهها بود اما امروزه توجه به مدارس فوتبال سرلوحه می باشد که بیش از آنکه این مدارس بتوانند محلی برای پرورش استعداد باشند مکانی برای پرکردن اوقات فراغت هستند و قطعا نیاز به طراحی و ایجاد سازوکار مناسب و استفاده از مربیان دانشی و پیشکسوتان مجرب می تواند اثربخش باشد.
علاوه بر این در بعد مدیریتی هم فقدان برنامه جامع ومدون و عدم حمایت از دلسوزان واقعی در کنار مشکلات حاد اقتصادی موجب شده تا باشگاههای ریشه دار که می توانستند نوجوانان و علاقمندان را به سمت خود جذب نمایند بتدریج توان ادامه فعالیت را از دست بدهند. اما در بعد فنی قطعا در ابعاد مختلف ورزش و بویژه فوتبال تفاوت های بارزی بین گذشته و حال شاهد هستیم .فوتبال حرفه ای تر شده ،توجه به اصول آکادمیک در آمادگی جسمانی و سرعت انتقال ، تاکتیک ،روانشناسی، اسپانسرینگ و تغذیه و … اهمیت بیشتری پیدا کرده اما آن خلاقیت و تکنیکی که در نزد بازیکنان قدیمی بوده و تعصب و تعلق به پیراهن و باشگاه به مراتب در فوتبال کنونی گمشده است.
الگو یا الگوهای ورزشی خود را نام ببرید؟
الگوی ورزشی من برادر بزرگترم غلامرضا بوده و همچنین از بعد ورزشی و اخلاقی هرچه دارم مدیون دو نفر هستم یکی آقای علی اصغر جمالی بزرگ که مشوق من بودند و در کنار سجایای اخلاقی بارزشان ،من این افتخار را داشتم که با شوتهای سرکش جمالی بزرگ در زمین خاکی سرمسجد الفبای دروازه بانی را تجربه کنم. و دیگرالگوی بزرگ اخلاقی و زندگی من استاد صیدال سرقلی بودند که همیشه خود را شاگرد کوچک او می دانم. البته در کنار این بزرگواران لازم است تا یادی کنم از اساتید بزرگوار خودم روانشادان استاد شعبان حبیبی ، استاد علیرضا صالحی و استاد بهمن مطلق ، استادکاوس قلی گله که چه در زمینه ورزشی و چه در ابعاد فرهنگی و اخلاقی سرمشق بسیار ارزشمندی برای هم نسلان من بودند
بهترین فوتبالیست های هم دوره خود را نام ببرید؟
دهه شصت را میتوان اوج فوتبال شهرمان قلمداد نمود .بطوریکه به لطف همین استعدادها تیم جوانان خوزستان با ترکیب بازیکنان مسجدسلیمانی به دفعات قهرمان کشور شد. چهره های شاخص هم دوره من بسیارند که میتوانم به چند نفر شاخص اشاره کنم و لازم است از کسانی که احیانا از قلم اقتاده اند پوزش بخواهم.
دروازه بان: بهزاد غلامپور، بابک اسکندری
بهترین دفاع: غلامرضا رضایی، مرحوم غلام اسیوند، بهروز مکوندی، مرحوم شاهپور منصوری، ابراهیم مکری
بهترین هافبک: اسفندیار موسوی، هوشنگ مرادی، بهمن اسدی، محمود احمدی، مرحوم رحمت اله اورک
بهترین مهاجم: کورش لرستانی، مسلم سلیمانی، بابک محمدپور، مرحوم فرزاد حیدری
مهمترین مشکلات حال ورزش مسجدسلیمان از نظر شما چیست ؟
مهمترین مشکلات ورزش شهر ما فقدان نگاه بلندمدت متولیان آن و نبود یک برنامه جامع و مدون راهبردی است. فقدان چنین برنامه راهبردی موجب عدم شناسایی نقاط ضعف و قوت موجود و عدم استفاده از ظرفیت های دردسترس شده است و پیامد آن بکار نگرفتن اساتید و پیشکسوتان، مربیان و استعدادهای بالقوه نونهالان است که موجب ناکارآمدی ارکان ورزش شهرستان شده و متاسفانه بواسطه تمرکز افکار عمومی بر حضور نفت در لیگ برتر این کاستی ها نادیده گرفته شده است.
چه پیشنهاداتی برای رشد یا شکوفایی ورزش و پرورش استعدادهای دیارمان دارید؟
با توجه به تخصص و تجارب علمی و سوابق ورزشی قبلا در قالب یک مطالعه جامع پروپوزالی در خصوص ضرورت تدوین سند راهبردی ورزش شهرستان جهت استفاده از ظرفیت های بالقوه و فرصت های پیش رو تنظیم نمودم و به بعضی عزیزان ارائه نمودم اما متاسفانه با اقبال مواجه نشد ( که ضمیمه این مطالب تقدیم شما می گردد).
سخت ترین رقیب شما در زمین ورزش چه کسانی بودند؟
سخت ترین رقیب ما در ورزش برای ما شهرستانی ها در کنار فقدان خودباوری ها ، عدم حمایت های مسئولین و تبعیض مرکز نشینان و همچنین عدم امکان بازتاب این توانایی ها در رسانه ها بود بویژه اینکه فضای ورزش آماتوری در آن ادوار انگیزه لازم را برای حضور افراد مستعد در مراکز استان و کشور فراهم نمیکرد و چه بسیار استعدادها که به دلایل فوق به آنچه مستحق بودند دست نیافتند.
بهترین بازی که در آن شرکت داشتید و همچنان از یادآوری آن لذت می برید؟
من دروازه بان بودم. در یکی دو مسابقه از نقطه پنالتی گل زدم. البته اگر بخواهم از بهترین مسابقات خود یاد کنم مسابقه با تیم شهرداری تبریز در تبریز، مسابقه با تام اصفهان در اصفهان را بطور نمونه می توانم نام ببرم. همچنین در یکی از مسابقات دانشگاهی مناطق کشور در شرایطی که در ضربات پنالتی دو برصفر عقب بودیم با مهار چهار ضربه پنالتی متوالی توانستیم در ضربات ششم به مرحله بعد صعود کنیم.
بهترین توصیه شما به ورزشکاران امروزی چیست ؟
مهمترین توصیه من خودباوری و پشتکار است. طبعا این اعتماد و خودباوری با تلاش و تمرینات سخت و داشتن انگیزه بالا به اوج خواهد رسید . گرچه امکانات و تسهیلات برای پرورش افراد مستعد ضرورت دارد اما با ایجاد انگیزه ، حمایت و ترغیب جوانان و نوجوانان مستعد میتوان باعث تحول شد کما اینکه استاد جمالی بزرگ با دستان خالی و بدون امکانات، تنها با تکیه بر جوانان مستعد در اندیکا نسلی را در والیبال این منطقه پرورش داد که تا سالها این منطقه از قدرتهای برتر ورزش والیبال در سطح استان بوده و هست
مهمترین مشکل تیم فوتبال نفت مسجدسلیمان؟
در حال حاضر نفت مبدل به بزرگترین چالش ورزش مسجدسلیمان شده و ناکارآمدی در مدیریت آن مشهود است. علیرغم اینکه حضور این تیم در لیگ برتر میتوانست طی این سالیان باعث ایجاد زیرساختهای رفاهی و اجتماعی مانند راه، فرودگاه ،هتل، استادیوم برای شهرستان گردد،یا با ایجاد یک اکادمی مجهز و درخور نام گذشته پرافتخار آن باعث پرورش استعداد نونهالان و تیم های پایه شود، یا استفاده از تجارب پیشکسوتان شاخص، مربیان با دانش و بازیکنان بومی را به همراه داشته باشد اما شاهد هستیم که هزینه های هنگقتی که اندکی از آن میتوانست نه تنها فوتبال بلکه ورزش شهرستان را متحول نماید .صرف خرید بازیکنان و مربیان درجه چندم غیربومی و اسکان و تمرینات این تیم در پایتخت می شود و درحال حاضر نفت تنها تبدیل به یک نام و یک حسرت بزرگ برای مردم نجیب شهرما شده است. همه این موارد را مقایسه کنید با شهرستان سیرجان که دارای سه باشگاه ورزشی گل گهر ، فولاد ، آرمان گهر در لیگهای کشوری می باشد و آکادمی آنها در همه رده های پایه فعال است.
از مدیران و مسئولان شهرستان چه انتظاری دارید؟
آنچه که شهرما نیاز مبرم بدان دارد همدلی و ایجاد بستر لازم برای مشارکت جمعی است که تنها با توسل به اساتید فرهیخته و بزرگان میسر است. در کنار آن پاسخگو بودن و پذیرش مسئولیت اجتماعی مدیران و سازمان های ذیربط یک ضرورت است. بطور کلی مشکلات ورزش شهرستان مینیاتوری از مشکلات این شهرستان است. عدم مطالبه گری اقشارمردم و پذیرش شرایط موجود و دلخوش بودن به حداقل ها در کنار عدم تمایل به تغییر محوری ترین مشکل شهرستان است. اضافه کنید فقدان برنامه راهبردی و افق دید بلندمدت ، سطحی نگری و عدم باور به ظرفیتهای فکری و علمی موجود و … مواردی است که سال ها وبال گردن شهر ما شده است.
در هر حال در کنار پذیرفتن این کمبودها نباید مایوس بود و میتوان همچنان به آینده امید داشت . امید به جبران اشتباهات گذشته و فرصتهای از دست رفته، امید به رسیدن به جایگاهی ارزشمند ،امید به مشاهده نور و روشنایی در دل تیرگی ها و امید به نسل جدید تا با درس گرفتن از گذشته غرور آفرین شهرمان و با تفکر مثبت و سازنده اتفاقات خوشایندی برای آینده آن رقم زنند.
دکتر رضایی علاوه بر این که ورزشکار بسیار خوبی بود از لحاظ اخلاقی نیز زبانزد است. درود بر اقای رضایی و ممنون از جناب مرادی برای این کار زیبا