رویش زاگرس/محمدرضا مکوندی: کلگه؛محله ای تاریخی و قدیمی در مسجدسلیمان با بیش از سه هزار خانواده؛ هم محله ای هایی از بختیاری ها تا ساکنان مهاجری از اصفهان و چهارمحال که سالیان دراز با کشف نفت به مسجدسلیمان مهاجرت و در کلگه ساکن شدند.
محله ای شلوغ؛ اما بسیار صمیمی ؛ خونگرم طوری که آنچنان که خصیصه محلات قدیمی است همه در کلگه خود را یک خانواده می دانستند. اما حالا محله دوست داشتنی کلگه رنگ بوی ماتم بخود گرفته بود .
در گوشه و کنار این محله غبار غم پراکنده شده است و پلاکاردهای تسلیت شهادت تعداد قابل توجهی از اهالی محله به در و دیوار منازل شهدایی چون علیرضا شاقلیان؛محمود نقدی سده؛؛ لیلا مکوندی؛ غلامرضارخش؛امامی؛کاظمی و…نصب بود همه این عزیزان تنها ۱۴روز قبل در(( وسیع ترین حمله موشکی دوران دفاع مقدس صدامیان جنایتکار به مسجدسلیمان)) بشهادت رسیدند.
تنها هشت روز بعد از این جنایت خونین دومین حمله موشکی عراق به مسجدسلیمان عصر پاییزی روز هشتم آبان ساعت ۱۶/۳۰دقیقه عصر انجام شد و یک فروند موشک اسکاد B به کوههای پشت کلگه مشرف به منطقه مالکریم با صدای انفجار وحشتناکی اصابت و دود و خاک بسیار عظیمی محلات کلگه ؛سبز اباد و مالکریم را در گردو غبارغلیظی فرو برد. چنان انفجاری که انگار کل مسجدسلیمان به آسمان پرتاب شد.
وحشت و نگرانی عمیقی که بوضوع در چهره شهروندان به چشم می خورد وسرآغاز سالهای دراز موشکباران و بمباران هوایی مسجدسلیمان شد.جنایت و قساوت دشمن جانی حد ومرز ندارد. درحالی که عملیات های نظامی همچون والفجر عراق را در جبهه ها شکست های پی در پی داده است صدام برای تحت فشار قرار دادن ایران به جنگ شهرها و کشتار غیرنظامیان روی آورده است.
ساعت ۱۵عصر ۱۴ آبان سال ۶۲ است گوینده بخش فارسی زبان رادیو عراق با صدای زمخت و شمرده ای نعره زنان مردم بیدفاع شهرهای مختلف را به هجوم موشکی وحشیانه تهدید می کند ومی گوید:
توجه ….توجه ….!
اهالی شهرهای مسجدسلیمان؛دزفول؛اندیمشک؛ بهبهان و….هر چه سریعتر خانه های خود را ترک و به جاهای امن پناه ببرید.
و سپس تاکید می کند:هشدار دهنده معذور است!!
همه متوجه شدند که جنگ تحمیلی وارد فاز جدیدی بنام(( جنگ شهرها )) شده است
مردم محله کلگه مثل سایر محلات مسجدسلیمان بانگرانی به خط ونشان کشیدن گوینده بخش فارسی زبان رادیو عراق گوش می کنند.
اصطراب شدیدی همه را فرا گرفته است با اصابت دومین موشک یه کوههای کلگه همه بخوبی متوجه واقعیت تلخ قساوت دشمن بیرحم بعثی شده اند.
زنان همسایه در کلگه در گروههای چند نفره با نگرانی به دور هم جمع شده اند؛ و تهدیدهای گوینده عراقی را نقل می کنند…..حالا نوبت کدوم محله هست….بنظر شما کی موشک میزنه!….مردم چه گناهی دارند زور صدام به رزمندگان ایرانی نمیره مردم شهرها را قربانی می کند…. پدران که سعی در مواظبت از خانواده بیدفاع خود در برابر حمله احتمالی دارند فرزندان را از خروج از منزل منع می کنند.
در این حال هوا که شهر می رود تا حالت جنگی بخود بگیرد و حسینیه قمر بنی هاشم محله کلگه که توسط اهالی مومن محله ساخته شده در حال توزیع کالای های اساسی دربین تعدادی از اهالی است .عمو حسین بعد از چندین روز بنایی منزلش را دارد بازسازی می کند و نانوایی محله مشغول پخت و پز نان است و تعدادی از اهالی در صف نان هستند ؛اما نگرانی از چهره همه می بارد.
۱۴آبان سال۶۲و هوا را به خنکی می رود عقربه های ساعت کم کم به ۵عصرنزدیک می شود ؛ مسجدسلیمان برای سومین بار مورد حمله جنایت کاران بعثی قرار می گیرد ؛ صدای وحشتناک و کرکننده اصابت یک فروند موشک به کلگه گنبدی عظیم از دود و گردغبار را به هوا می برد.
پایه های چوبی برق در هوا معلق زنان به اطراف پرتاب شده اند جاده ورودی محله با تخریب منازل مسدود می گردد. ترکش های گداخته موشک تا صدها متر پراکنده ۲۶ نفر از اهالی شهید ۴۶نفر مجروح و۷۶ خانه با خاک یکسان می شود.
گودال عظیمی در محل اصابت موشک ایجاد می شودصدای شیون و ناله از هرطرف بلند می شود واهالی سرگردان وحیران از بیم حمله مجدد شهر را ترک و به منطقه تمبی در اطراف شهر پناه می برند.
همزمان با مسجدسلیمان شهرهای بهبهان واندیمشک هم از پایگاههای متحرک موشکی از خاک عراق هدف حمله موشکی قرار می گیرند.و مردم بیدفاع به خاک و خون کشیده می شوند.
خانواده هایی چون شاقلیان که فرزندشان را در حمله نخست موشکی از دست داده اند حالا همگی شهید شده اند.دکتر محمود امینی که در حال رفتن به داروخانه اش بود دراین حمله شهیدشدتعداد زیادی از اهالی محل شهید و مجروح ومحله به تلی از آوار تبدیل شد…..
این حمله موشکی سند گویایی از جنایت صدامیان کوردل است که در پی ناتوانی در مقابله با رزمندگان ایرانی عقده وکینه شکست های پی در پی را بر سر مردم بیدفاع خالی کردند.
و اما کلگه که با گذشت ۳۸سال از این جنایت بسیار محروم و فاقد امکانات مناسب و مستحق محرومیت زدایی و حتی نامگذاری یک مکان بنام شهدای ۱۴آبان است.
این روز در تقویم دفاع مقدس مسجدسلیمان باید بعنوان سندی از جنایات صدامیان و مظلومیت مردم بیدفاع کلگه باقی بماند.
۱۴آبان، مسجدسلیمان، حمله موشکی به محله کلگه
رویش زاگرس/محمدرضا مکوندی: کلگه؛محله ای تاریخی و قدیمی در مسجدسلیمان با بیش از سه هزار خانواده؛ هم محله ای هایی از بختیاری ها تا ساکنان مهاجری از اصفهان و چهارمحال که سالیان دراز با کشف نفت به مسجدسلیمان مهاجرت و در کلگه ساکن شدند. محله ای شلوغ؛ اما بسیار صمیمی ؛ خونگرم طوری که آنچنان […]
لینک کوتاه : https://www.rouyeshzagros.ir/?p=51585
- ارسال توسط : سعيد مرادي
- 208 بازدید
- يک دیدگاه
هیچ وقت اون روز سیاه را فراموش نمیکنم،من بهمراه برادر و یکی از بستگانمان ازسدشهیدعباسپوربرگشته بودیم تازه از مینی بوس پیاده شده بودیم وازچهارراه بهداری بسمت محله(کلگه) حرکت میکردیم وهنوز چندقدی نرفته بودیم وتازه جلوی قنادی گل یخ رسیدیم که ناگهان صدای انفجارشدیدی زمین زیرپایم را لرزاند.دودغلیظی آسمان راتیره کردوناگهان همه چیز جلوی چشمانم تیره وتار گشت.کمی روی زمین داراز کشیدم وسنگ وآجر وچوب بود که ازآسمان به زمین فرو میریخت.من که فقط۱۳سال داشتم گیج ومنگ شده بودم که یکی از اهالی محل که داشت از اونجا رد میشد مرا باخود بردو…دیگر چیزی نفهمیدم تا فرداصبح که بمحله برگشتیم تازه به عمق فاجعه پی بردیم وفهمیدیم که چه برسر خانه هایمان ومحله دوست داشتنی مان آمده،چندتا از همسایگان خوبمان را از دست داده بودیم…اونروز تلخ۱۴آبان۶۲ را هیچوقت فراموش نمیکنم.