رویش زاگرس: احترام به پیشکسوت در ورزش پهلوانی و قهرمانی یکی از سنت های خوب ایرانیان بوده که متاسفانه امروز با جابجایی تعصب و پول در سطح اول ورزش حرفه ای، به فراموشی سپرده شده است. متاسفانه گویا پیشکسوتان زمانی برای ما مهم می شوند که خدای نکرده بیمار شده و روی تخت بیمارستان بستری می شوند. اگر چه در بیشتر مواقع از بعضی ها حتی وقتی روی تخت بیمارستان هستند نیز خبری نمی گیریم و تنها پس از مرگ شان به یک جمله “روحش شاد و یادش گرامی” بسنده می کنیم…
پایگاه خبری رویش زاگرس مدتی ست به صورت هفتگی گفتگو با پیشکسوتان ورزش مسجدسلیمان را در رشته های مختلف آغاز کرده است که در این راه قهرمان و رکوردار ارزنده کشورمان حسین عالی محمدی به عنوان همکار ما زحمت تهیه این گفتگوها را بر عهده خواهد داشت. عالی محمدی در قسمت دهم این سلسله گفتگوها به سراغ علیرضا اندیکائی پیشکسوت ورزش مسجدسلیمان رفته است که می خوانید:
لطفا خودتون را معرفی کنید؟
علیرضا اندیکائی متولد ۱۳۳۷ دارای مدرک مربی گری درجه دو در رشته فوتبال هستم.
چگونه و از چه سالی وارد فعالیت های ورزشی شدید و مشوق شما چه کسانی بودند؟
اینجانب مانند اکثر ورزشکاران دهه پنجاه و شصت فعالیت خود را از زمین های خاکی و آموزشگاهای محل تحصیل در دبیرستان سینا زیر نظر زنده یاد استاد شعبان پور حبیبی، استاد صیدال سرقلی و علی قلی پور شروع نمودم و در رشته های هندبال، والیبال با راهنمایی ها و تشویق مرحوم شعبان پورحبیبی و استاد صیدال سرقلی فعالیت نمودم و در رشته والیبال در تیم منتخب آموزشگاه ها و تاسطح جوانان استان پیش رفتم اما به دلیل علاقه ای که به فوتبال بیشتر داشتم فعالیت اصلی خود را در رشته فوتبال در تیم ساسان، قدس، بعثت و در نهایت با تیم قدس به پایان رساندم.
در چه تیم هایی بازی کردید و چه افتخاراتی کسب نمودید؟
در تیم های ساسان، قدس، بعثت بازی و مربیگری کردم. در لباس مربیگری قهرمان باشگاههای مسجدسلیمان در سال ۷۳با تیم قدس، قهرمان جوانان استان خوزستان با تیم قدس (فرمانداری ) در سال۷۸ که به عنوان نماینده استان خوزستان در مسابقات جوانان کشوری نیز حضور داشتیم.
بهترین و بدترین خاطره ورزشی شما کدام است؟
بهترین خاطره ورزشی ام حضور در تورنمنت چهارجانبه در سال۶۰در شهر محاصره شده آبادان زیر بمباران رژیم بعثی می باشد و بدترین خاطره شهادت دو تن از هم بازی هایم به نام شهید غلامرضا صالحی و شهید فرزاد بهادری بود.
تفاوت های دیروز و امروز ورزش فوتبال را درچه می بینید ؟
در گذشته تعصب و عشق به باشگاه و احترام به مربیان و پیشکسوتان در اولویت بود اما الان بیشتر جنبه مادی ورزش مدنظر است.
الگو یا الگوهای ورزشی خود را نام ببرید؟
اساتید گرامی ام علی قلی پور، ایرج کبیریان، صیدال سرقلی، مرحوم شعبان پورحبیبی
بهترین فوتبالیست های هم دوره خود را نام ببرید؟
دهه شصت اوج فوتبال مسجدسلیمان بود و واقعا” نمی توان از بین بسیاری از بازیکنان خوب نام افراد خاصی را ذکر نمود و همه تیم ها از بازیکنان با کیفتی برخورداربودند.
مهمترین مشکلات حال ورزش مسجدسلیمان از نظر شما چیست ؟
عدم وجود زیر ساخت های مناسب و مشکلات مالی مهمترین مشکلات حال ورزش مسجدسلیمان است.
چه پیشنهاداتی برای رشد یا شکوفایی ورزش و پرورش استعدادهای دیارمان دارید؟
توجه ویژه به پایه ها و آکادمی های فوتبال در تمام رده های سنی، آموزش مربیان جوان، برگزاری مسابقات پایه در تمام رده های سنی، ارتباط و هماهنگی بین آموزش و پرورش و اداره ورزش و جوانان جهت برگزاری مسابقات آموزشگاهها.
سخت ترین رقبای شما در زمین ورزش چه کسانی بودند؟
به جرات می توان گفت تمام تیم ها در زمان بازی از بازیکنان قدری برخوردار بودند و همه خوب بودند و هیچ تیمی از قبل بازنده بازی نبود.
بهترین گلی را که به ثمر رساندید و بهترین مسابقه خود را ذکر کنید؟
خاطره انگیزترین گلم از روی نقطه پنالتی به تیم شاهین بود و همچنین گلی که به تیم کشاورز در مسابقات یادواره شهید مسعود سهرابی از فاصله سی متری زدم و بهترین مسابقه برد تیم خوب و با کیفت دارائی با نتیجه پنج بر صفر در مسابقات باشگاهها در سال شصت بود.
بهترین توصیه شما به ورزشکاران امروزی چیست ؟
تحصیلات، تلاش و کوشش فراوان، صبر و حوصله در مسیر موفقیت، رعایت موازین اخلاقی در ورزش و جامعه
مهمترین مشکل تیم فوتبال نفت مسجدسلیمان از نظر شما؟
مهمترین مشکل نفت مدیریتی می باشد و متاسفانه پیشکسوتان خود نفت هم در این تیم جایی ندارند.
از مدیران و مسئولان شهرستان چه انتظاری دارید؟
حمایت کنند و دخالت نکنند. اجازه بدهند هیئت فوتبال آقای احمدی که از جنس فوتبال و از پیشکسوتان خوشنام می باشد به کارش ادامه دهد و ایشان هم تمام سعی و تلاش خود را برای توسعه ورزش انجام داده و خواهد داد.
حرف آخر:
تشکر از شما و آقای مرادی به دلیل توجه ویژه اتان به پیشکسوتان ورزش.
