رویش زاگرس: احترام به پیشکسوت در ورزش پهلوانی و قهرمانی یکی از سنت های خوب ایرانیان بوده که متاسفانه امروز با جابجایی تعصب و پول در سطح اول ورزش حرفه ای، به فراموشی سپرده شده است. متاسفانه گویا پیشکسوتان زمانی برای ما مهم می شوند که خدای نکرده بیمار شده و روی تخت بیمارستان بستری می شوند. اگر چه در بیشتر مواقع از بعضی ها حتی وقتی روی تخت بیمارستان هستند نیز خبری نمی گیریم و تنها پس از مرگ شان به یک جمله “روحش شاد و یادش گرامی” بسنده می کنیم…
پایگاه خبری رویش زاگرس مدتی ست به صورت هفتگی گفتگو با پیشکسوتان ورزش مسجدسلیمان را در رشته های مختلف آغاز کرده است که در این راه قهرمان و رکوردار ارزنده کشورمان حسین عالی محمدی به عنوان همکار ما زحمت تهیه این گفتگوها را بر عهده خواهد داشت. عالی محمدی در قسمت سیزدهم این سلسله گفتگوها به سراغ ابراهیم شهنی پیشکسوت ورزش مسجدسلیمان رفته است که می خوانید:
لطفا خودتان را معرفی کنید؟
ابراهیم شهنی هستم، فرهنگی بازنشسته، که افتحار خدمتگزادی مسئول هیات والبیال شهرستان مسجدسلیمان را دارم.
و از بدو استخدام تا زمان بازنشستگی به مدت ۳۲ سال فقط و فقط در ورزش به عنوان معلم ورزش، متصدی تربیت بدنی و مسئول تربیت بدنی آموزش و پرورش انجام وظیفه کردم.
ورزش را از چه سالی شروع و در چه رشته ای فعالیت داشتید؟
بنده متولد سال ۱۳۳۰ هستم، با توجه به علاقمندی که به رشته والیبال داشتم و رهنمودهای جناب آقای منصور انبه در دبیرستان ۲۵ شهریور، از سیکل اول والیبال را شروع کردم.
چه چیزی باعث شد که به این رشته روی بیاورید؟
هرازگاهی مسابقات والیبال شهرستان را که در دبیرستان ۲۵ شهریور و در کلوپ تربیت بدنی (کلوپ شهید داریوش محمدی کنونی که متاسفانه با وجودی که در زمان خودم بازسازی شده بود تخریب شد) تماشا می کردم و از بازی بزرگانی چون عبدال بهداروند، مهندس انصاری، مرحوم پورحبیبی، فلامرزی، گوهرو ، بهزادی پناهی و… لذت می بردم، دیدن بازی این عزیزان علاقمندی مرا به والیبال دوچندان کرد.
اولین مربی شما چه کسی بود؟
استاد ارجمند جناب آقای منصور انبه اولین مربی حقیر بود و والیبال را نزد ایشان آموختم، و از اساتید و مربیان ورزش گرانقدری چون جمشید اخباری و افلاکی نیز بهره بردم.
در سال ۵۰ ،۵۱ و ۵۱ – ۵۲ توسط استاد انبه به عضویت تیم دبیرستان ۲۵ شهریور درآمدم و بازی کردم، مدتی هم در زمین خاکی باشگاه بی بیان تمرین کردم. متاسفانه بعد از خدمت سربازی، به علت شکستن آرج دست راستم و دوبار عمل جراحی روی آن، نتوانستم والیبال را ادامه دهم.
در سال ۱۳۵۶ با توجه به آگهی استخدام معلم ورزش جهت آموزش و پرورش حقیر به اتفاق آقایان منصور بهداروند، علیداد منجزی، بهمن معصومی، بعد از امتحان کتبی، امتحان عملی و مصاحبه و ارائه احکام و مستندات ورزشی قبول شدیم، به عنوان معلم ورزش مشغول به کارشدم…
و در کلاس های ضمن خدمت بیشتر رشته های ورزشی را در سال ها خدمت گذراندم و علاوه بر والیبال در کلاس های داوری و مربیگری چند رشته دیگر که زیر نظر فدراسیون های مربوطه برگزار شد نیز کارت های داوری و مربیگری را دارم…
چه شد که وارد عرصه ی داوری شدید ؟
در سال ۱۳۵۶ قبل از انقلاب و قبل از استخدام به عنوان معلم ورزش که در شرکت حریرپارس هفت تپه مشغول بکار بودم، با توجه به علاقمندی به والیبال به اتفاق زنده یاد استاد علی پروین از مسجدسلیمان، استاد علی نبوی از شوشتر، استاد داجی از آبادان در کلاس داوری درجه ۳ والیبال که در شهرستان بروجرد زیر نظر زنده یاد استاد محمود کشفی برگزار شد شرکت کردم و این شروع داوری والیبال حقیر بود، سپس در کلاس های داوری که زیر نظر فدراسیون والیبال برگزارشد تا سطح ملی و در نهایت به افتخار داور بین المللی والیبال نایل شدم، در این راه از اساتید بزرگی چون مرحوم شعبان پور حبیبی و مرحوم علی پروین بهره کافی را کسب کردم. و در تمام رده های مسابقات والیبال، در سطح شهرستان، استان و کشور قضاوت کردم و به عنوان ناظرفنی داوری و سرپرست فنی مسابقات نیزهمکاری داشته ام.
یادآور می شود در چند هیات والیبال خوزستان تا اردیبهشت ۱۳۹۶به عنوان رئیس کمتیه داوران خوزستان مسئولیت داشتم.
تاکنون چه مقام هایی کسب کردید؟
حقیر چندین بار که به عنوان سرپرست کاروان و المیپادهای ورزشی تیم های ورزشی دانش آموزان خوزستان در مسابقات کشوری حضور داشتم، در کنار اکثر رشته مقام های مختلفی را کسب کردم …، امّا در رشته والیبال مدارس راهنمایی در مسابقات کشور در مشهد به عنوان سرپرست تیم والیبال خوزستان به همراه زنده یاد استاد علی ولی عرب مقام سوم را کسب کردم ، در هندبال به عنوان مربی تیم مدارس راهنمایی مسجدسلیمان در مسابقات استانی مقام سوم استان را بدست آوردم، در مسابقات فوتبال کارکنان بعنوان دروزبان با تیم مدرسه مولوی مقام قهرمانی را بدست آوردم.
بهترین و بدترین خاطره ورزشی ؟
خاطرات شیربن زیادی در دوران ۳۲ سال خدمت دارم،که در مسابقات به ویژه روی سکو قرار گرفتن مقام های مختلف در رشته های مختلف بود.
خاطرات تلخی نیز در ورزش داشته ام که یکی از آن ها مرگ همکار ورزشکار خوبم زنده یاد فرازمی که بین دونیمه مسابقه فوتبال در کنار زمین به هنگام صحبت با باریکنان(مجموعه ورزشی) ، هم زمان سکته مغزی و سکته قلبی کرد، در ماشین خودم در مقابل درب بیمارستان فوت کرد، استاد کریم برون داور آن بازی بودند…
الگوی ورزشی شما؟
اکثر همکاران و مربیان ورزش در رشته های مختلف الگوی های خوبی برای من بودند و از هر کدام درس ها آموختم.
چه پیشنهادی برای بهبود این ورزش در شهرستان دارید؟
اولیت مهم و نیاز مبرم اختصاص دادن یک سالن ورزشی به عنوان خانه والیبال مسجدسلیمان بهترین کار برای پویایی و احیاء والیبال جهت تشکیل کانون والبیال نوجوانان و جوانان برای آموزش والیبال و برنامه ریزی مستمر و منظم برای تمرین تیم های والیبال شهرستان، و پیشکسوتان و برگزاری کلاس های آموزشی مربیگری و داوری به فراخور نیاز شهرستان.
والیبال در مسجدسلیمان علاقمندان زیادی، داشته و دارد و تا قبل از کرونا با پشتوانه نیروی جوان درقالب تیم های نفت و یا هیات در بانوان و آقایان در سطح استان همواره در رده های مختلف عنوان دار و روی سکو بودیم …
در ضمن با برگزاری چندین دوره کلاس های مربیگری و داوری و ارتقاء در شهرستان مربیان و داوران جوان، توانمند و خوبی داریم، متاسفانه به علت بیماری کرونا و تعطیل شدن‌سالن های ورزشی به ویژه سالن ادارات به مدت ۲ سال و برگزار نشدن تمرینات و مسابقات صدمات زیادی برپیکر والیبال استان و شهرستان ها آورد، خوشبختانه مدت چند ماهی است که تمرینات دو باره در سالن ها شروع شده است.
خواسته شما از مسئولین و متولیان ورزش شهرستان چیست؟
لازم و ضروی است در اسرع وقت اداره ورزش و جوانان را که با بی تدبیری در اختیار ستاد بازسازی زلزله زدگان گذاشته شده تخلیه و اداره تربیت بدنی در خانه خود مسثقر شود تا خوابگاه ورزشکاران شهرستان تجهیز و راه اندازی شود، و شهرستان و تیم های رشته های مختلف بتوانند میزبان مسابقات شود.
همچنین احداث یک استادیوم ورزشی استاندار برای اداره ورزش که در آن زمین چمن استاندار و سالن ورزشی جهت برگزاری مسابقات باشد.
اگر نکته خاصی مد نظر دارید بفرمائید؟
شایسته است سالن هایی که از سهم دو در هزار نفت (سالن نمره جهل و سالن باشگاه مرکزی) برای مردم بوده و می بایستی برای اداره ورزش و جوانان ساخته و قرار می گرفت،(جناب آقای خواجوی به طور کامل در جریان این موضوع هستند) ولی در اماکن شرکت نفت ساخته شده اند، لازم است ترتیبی اتخاذ شود،حداقل سه روز در هفته در اختیار اداره ورزش و جوانان و هیات ها جهت برگزاری مسابقات قرار گیرند. زیرا سالن های اداره ورزش برای مسابقات استاندار نیستند.
بایستی سالن ها اداره ورزش شهرستان از بخش خصوصی گرفته شوند و در اختیار اداره و هیات ها قرار گیرند. لازم است، تعدادی از پیشکسوتان دلسوز ورزش در جلسه ای با حضور شورای ورزش، نماینده محترم شهرستان و دعوت از مدیرکل ورزش خوزستان جهت بر طرف کردن مشکلات ورزش شهرستان با همدلی راهکارهای لازم اتخاذ گردد…
حرف آخر:
از همکاری مسئولین نفت و گاز ، آموزش و پرورش، شورا و شهرداری با اداره ورزش و هیات های ورزشی کمال تشکر را دارم و همان طوی که همواره عرض کرده ام برای احیا شدن ورزش و دمیدنِ جانِ تازه ای در کالبدِ آن باید به دور ازهر رنگ و خط وُمش، همدل وُ هم صدا شد و از پیشکسوتان، مربیان بومی و کارنامه دار و فرزندان لایق و توانمند شهر استفاده بهینه کرد تا آینده ورزش شهر بهتر و بهتر شود… در پایان از شما آقای عالی محمدی و آقای سعید مرادی مدیر محترم پایگاه خبری رویش زاگرس برای این برنامه (گفتگو با پیشکسوتان ورزشی) کمال تشکر و قدردانی را دارم.
