رویش زاگرس: احترام به پیشکسوت در ورزش پهلوانی و قهرمانی یکی از سنت های خوب ایرانیان بوده که متاسفانه امروز با جابجایی تعصب و پول در سطح اول ورزش حرفه ای، به فراموشی سپرده شده است. متاسفانه گویا پیشکسوتان زمانی برای ما مهم می شوند که خدای نکرده بیمار شده و روی تخت بیمارستان بستری می شوند. اگر چه در بیشتر مواقع از بعضی ها حتی وقتی روی تخت بیمارستان هستند نیز خبری نمی گیریم و تنها پس از مرگ شان به یک جمله “روحش شاد و یادش گرامی” بسنده می کنیم…
پایگاه خبری رویش زاگرس مدتی ست به صورت هفتگی گفتگو با پیشکسوتان ورزش مسجدسلیمان را در رشته های مختلف آغاز کرده است که در این راه قهرمان و رکوردار ارزنده کشورمان حسین عالی محمدی به عنوان همکار ما زحمت تهیه این گفتگوها را بر عهده خواهد داشت. عالی محمدی در قسمت چهاردهم این سلسله گفتگوها به سراغ علی اصغر جمالی پیشکسوت ورزش مسجدسلیمان رفته است که می خوانید:
اشاره: علی اصغر جمالی، ساده است و بی آلایش، او استقلالی ست اما خصوصیات منحصر به فردش باعث شده است مورد علاقه همه ورزشکاران قرمز و آبی باشد… او متولد سال ۱۳۲۸ مسجدسلیمان و تحصیلکرده رشته تاریخ است. ۳۲ سال به شغل شریف آموزگاری مشغول بود و به دلیل علاقه اش به طبیعت تمامی سال های خدمت خود را در شهرستان اندیکا به عنوان معلم ورزش سپری کرد و البته مدتی نیز مسئولیت تربیت بدنی اندیکا را بر عهده داشت. پس از گذشت حدود ۵۰سال از گل تاریخی جمالی و شکست پرسپولیس در مسجدسلیمان هنوز پای صحبت قدیمی ها که می نشینی از این گل به عنوان یک خاطره شیرین یاد می کنند… گلی که تنها شکست پرسپولیس در دیدارهای رفت و برگشت آن دوره از مسابقات را رقم زد. شوت های سنگین، سرعت فوق العاده و دریبل های پی در پی از مشخصات منحصر به فرد جمالی در زمین فوتبال بود. همچنین رعایت اصول جوانمردی، گذشت، حسن اخلاق و روحیه پهلوانی محبوبیتی مضاعف و چهره ای ماندگار برای او در میان تماشاگران فوتبال و مردم مسجدسلیمان بوجود آورده است اما…
متاسفانه یکروز بعد از انجام این مصاحبه، وی دچار عارضه قلبی گردید که باعث نگرانی هواداران و دوست داران ایشان گردید… پس از پیگیری های انجام شده توسط پایگاه خبری رویش زاگرس خوشبختانه حال ایشان مساعد و در حال حاضر در منزل خود در حال پشت سرگذاشتن دوران نقاهت می باشد. برای این پیشکسوت ارزنده فوتبال مسجدسلیمان که علیرغم موقعیت های فراوان حاضر به ترک مسجدسلیمان نشد آرزوی سلامتی داریم.
خودتان را معرفی کنید؟
علی اصغر جمالی (علی حسن) دبیر ورزش در شهرهای مسجدسلیمان و اندیکا متولد سال ۱۳۲۸، لیسانس تاریخ.
چگونه و از چه سالی وارد فعالیت های ورزشی شدید و مشوق شما چه کسانی بودند؟
بازی فوتبال را در زمین خاکی سرمسجد در سال ۱۳۴۰ با دوستان آن زمان خود مانند: آقایان کاووس غلی گله، مرید میرقائد، عبدالعلی نیک فرجام، پرویز باقری و دیگر دوستان محله سرمسجد آغاز کردم. فوتبال را در باشگاه دارایی زیر نظر آقای سلطانی آغاز کردم و بعد از مدتی به تاج آمدم.
در چه تیم هایی بازی کردید و چه افتخاراتی کسب نمودید؟
در تیم های تاج، پاس مسجدسلیمان، هخامنش، گمرگ اهواز قهرمان زیر گروه کشور، سپاهان اصفهان، آقای گل آموزشگاههای استان خوزستان، و مدتی هم به دبی رفتم که دوست عزیزم آقای برزگری قرار بود مرا به یکی از تیم های آنجا معرفی کند اما به دلیل وابستگی هایی که به شهرم داشتم نتوانستم در آنجا زندگی کنم. جا دارد اینجا از آقای برزگری که محبت زیادی به بنده داشتند تشکر و قدردانی نمایم.
همچنین در مقطعی توسط آقای دهداری به صنعت نفت رفتم اما چون تیم هخامنش به دسته دو آمده بود به مسجدسلیمان برگشتم تا به این تیم کمک کنم پس ازآن فوتبال خود را در تیم کشاورز ادامه دادم. همچنین در تیم کلنی مسجدسلیمان و نیروی اندیکا نیز مدتی بازی کردم.
لطفا از خاطره بازی معروف با تیم پرسپولیس و گل های معروف آن بازی برایمان بگویید.
در دی ماه ۱۳۵۰ بود که با تیم تاج مسجدسلیمان در مقابل تیم پرسپولیس بازی کردیم.تیم پرسپولیس هفته قبل از این بازی،تیم جم آبادان را با گل های زیادی که فکر می کنم پنج یا شش گل بود شکست داده بود و حقیقتاً برای ما سخت بود که پرسپولیس دو تیم خوزستانی را در جام باشگاه های کشور در یکهفته شکست بدهد.از این جهت با غیرت و تعصب تصمیم گرفتیم که مقابل پرسپولیس خوب بازی کنیم و آنها را شکست دهیم.
در آن بازی دو بار دروازه پرسپولیس توسط من گشوده شد که یکبار بعلت آن که تور پاره شد و توپ از درون تور پاره شده از قسمت بالای سمت راست دروازه به بیرون پرتاپ شد و گل قبول نشد و زمانیکه ما تور پاره شده را به داور وسط آقای جلودار نشان دادیم که دیگر دیر شده بود.ولی بعد از پنج دقیقه گل دیگری توسط من وارد دروازه پرسپولیس گردید که ما توانستیم با این گل پیروز شویم و باعث خوشحالی مردم مسجدسلیمان و سایر شهرهای دیگر خوزستان شده بود و من هم از شادی که برای همشهریانم کسب کرده بودم به خود می بالیدم.در آن زمان تمامی بازیکنان تیم تاج مسجدسلیمان محصل دبیرستان بودند و خود من نیز کلاس ششم دبیرستان بودم.
در ارتباط با پیاده روی از خلیج فارس تا دریای مازندران برای ما توضیح بدهید؟
فوتبال را همه می توانند بازی کنند اما پیاده روی کار هر کسی نیست. من طی این همه سال شهرهای زیادی را با پای پیاده طی کرده ام چندین بار از دیلم تا مسجدسلیمان و یا تهران تا شمال را بارها با پیاده طی کرده ام. سال ۶۶ یک روز با چند نفر از دوستان نشسته بودیم به آن ها گفتم می خواهم اتحاد جنوبی و شمال را نشان بدهم و با پای پیاده آب جنوب را به شمال برسانم که البته دوستان مخالفت کردند اما من تصمیم خودم را گرفته بودم و در اردیبهشت سال ۱۳۶۶ با هزینه شخصی طی ۳۷ روز با گذر از ۷ استان این کار را انجام دادم و با یک کوله پشتی شب های بسیاری را توی بیابان به تنهایی سر کردم…
بهترین و بدترین خاطره ورزشی شما کدام است؟
بهترین آن برد تیم فوتبال پرسپولیس تهران در قهرمانی باشگاه های ایران و بدترین خاطره نیز حذف تیم تاج مسجدسلیمان بود.
در چه تاریخی با بازی فوتبال خداحافظی کردید و فعالیت مربی گری را چگونه ادامه دادید؟
در سال ۱۳۵۷ بازی خداحافظی من با فوتبال برگزار شد.آقای منوچهر کبیریان که رئیس تربیت بدنی وقت مسجدسلیمان بودند یک بازی با تیم صنعت نفت آبادان ترتیب دادند و من با فوتبال خدا حافظی کردم.از آن پس فعالیت مربی گری خود را آغاز کردم و در حال حاضر نیز دارای گواهینامه مربی گری Cآسیا هستم.
وضعیت پیشکسوتان ورزشی در در مسجدسلیمان چگونه است و چه انتظاراتی وجود دارد ؟
بیکاری و مهاجرت عجولانه مردم از این شهر، همه چیز را تحت تاثیر خود قرار داده است.مخصوصا” اکثر پیشکسوتان ورزشی از شهر کوچ کرده اند.از این میان چند نفری در شهر باقی مانده اند که تیم فوتبال پیشکسوتان را تشکیل دادند و من مطمئنم اگر روزی از آنهایی که رفته اند خواسته شود برای پیشبرد امر ورزش در شهر به آنها نیاز هست،آنها با شوق و اشتیاق به زادگاهشان خواهند آمد.
تفاوت های دیروز و امروز ورزش فوتبال را درچه می بینید؟
قابل مقایسه نیست. ما با قرض گرفتن پول برای خرید وسابل ورزشی و یا گرفتن کفش دیگر دوستان مان برای افتخار شهرمان بازی می کردیم. نه تنها من بلکه بقیه دوستان ما از تمام نیروی خود برای سربلندی شهر یا استان خود مایه میگذاشتند اما امروز زمانه طور دیگری ست و معیارهای ورزشی تغییر کرده است.
الگو یا الگوهای ورزشی شما چه کسانی بودند؟
الگوهای ما اول مربیان ورزش آن دوره بودند که خودشان از بازیکنان مطرح سال های بیش بودند. همچون آقایان سلطانی، افلاکی، اخباری، یاوری، خراجی و…
بهترین فوتبالیست های هم دوره شما چه کسانی بودند؟
نمی شود گفت کدام بازیکنان بهتر از دیگری بودند. در تیم های شاهین، دارائی، تاج هر کدام از بازیکنان ستارگان فوتبال زمان خوشان بودند و اگر کسانی به یاد داشته باشند می دانند که از بهترین فوتبالیست های ایران بشمار می رفتند. (رجوع شو به کتاب های ورزشی)
مهمترین مشکلات حال ورزش مسجدسلیمان از نظر شما چیست؟
مشکلات اقتصادی، حمایت نکردن از ورزشکاران در زمینه های ورزشی و کاریابی برای آنان، جدی نگرفتن ورزش در آموزش و پرورش و …
چه پیشنهاداتی برای رشد یا شکوفایی ورزش و پرورش استعدادهای دیارمان دارید؟
باید از مربیان کار بلد و دارای مدارک مربیگری در رده های پایه استفاد نمود۱۰
سخت ترین رقیبان شما در زمین ورزش چه کسانی بودند؟
در مسابقات ورزشی بستگی به تیمی داشت که می بایست با آن بازی کنیم. مثلا در تاج تهران پورحیدری و جان ملکی، در پرسپولیس آشتیانی و کاشانی در عقاب عرب، در پاس حبیبی و حلوایی، در ابومسلم بربره، در سپاهان کبیریان و تابش و…
بهترین گلی را که به ثمر رساندید و بهترین مسابقه خود را ذکر کنید؟
بهتریت گل به آرارات تهران که دروازهبان آن وازگن سفریان بود. بهترین بازی با عقاب تهران بود و همچنین تاج و پرسپولیس در مسجدسلیمان.
بهترین توصیه شما به ورزشکاران امروزی چیست ؟
درس، خواب به موقع، تمرین مناسب، استفاده نکردن از مواد نیرو زا، علاقه داشتن به کادر خود و مربی…
مهمترین مشکل تیم فوتبال نفت مسجدسلیمان را در چه می بینید؟
مردم عاشقانه تیم فوتبال نفت را دوست دارند اما متاسفانه مسئولین تکلیف خودشان را مشخص نمی کنند. در ابتدای فصل برای این تیم هدف گذاری نمی شود. این که هدف شان صعود به لیگ برتر است یا بقا در لیگ دسته ۱. به نظر من سیاست گزاری برای تیم نفت وجود ندارد و این سوالی ست که مسئولین باید به آن پاسخ بدهند. اگر علاقمند صعود به لیگ برتر هستند باید ابزار کار در اختیار سرمربی قرار بگیرد در غیر این صورت نتیجه همین می شود که می بینید.
به اعتقاد من اولین مشکل نفت نداشتن برنامه در تیم پایه است. نداشتن کمیته فنی، عدم استعدادیابی، عدم همکاری و اسفاده از پیشکسوتان، و از همه مهمتر نداشتن بودجه مناسب و ثبت قراردادهای نجومی با بازیکنانی که هیچ منفعتی برای ورزش شهر ندارند.
از مدیران و مسئولان شهرستان چه انتظاری دارید؟
مسئولان برای پیشرفت شهر از صندلی خود نترسند.
حرف آخر:
تشکر از آقای سعید مرادی مدیر پایگاه خبری رویش زاگرس همچنین از رکوردار خوب شهرمان آقای حسین عالی محمدی که انصافاً این دو عزیز بعد از چند دهه باعث دلگرمی جامعه پیشکسوتان شدند.
