احترام به پیشکسوت در ورزش پهلوانی و قهرمانی یکی از سنت های خوب ایرانیان بوده که متاسفانه امروز با جابجایی تعصب و پول در سطح اول ورزش حرفه ای، به فراموشی سپرده شده است. متاسفانه گویا پیشکسوتان زمانی برای ما مهم می شوند که خدای نکرده بیمار شده و روی تخت بیمارستان بستری می شوند. اگر چه در بیشتر مواقع از بعضی ها حتی وقتی روی تخت بیمارستان هستند نیز خبری نمی گیریم و تنها پس از مرگ شان به یک جمله “روحش شاد و یادش گرامی” بسنده می کنیم…
پایگاه خبری رویش زاگرس مدتی ست به صورت هفتگی گفتگو با پیشکسوتان ورزش مسجدسلیمان را در رشته های مختلف آغاز کرده است که در این راه قهرمان و رکوردار ارزنده کشورمان حسین عالی محمدی نیز ما را همراهی می کند. در قسمت بیستم این سلسله گفتگوها به سراغ صفر راکی پیشکسوت ورزش مسجدسلیمان رفته ایم که می خوانید:
معرفی:
صفر راکی هستم. در اول مهر ماه سال۱۳۳۱ در روستای نفت خیز چوب سرخ ۷ کیلومتری محله بی بی یان شهرستان مسجدسلیمان (M.i.s) متولد شدم. تحصیلات ابتدایی خود را در دبستان های پهلوی نفتون، سعدی پشت برج و جاوید پشت افرمبی و باغ ملی مسجدسلیمان به پایان رساندم. چون نان آور خانواده بودم همراه با کار دوران ابتدایی را در مسجدسلیمان به صورت شبانه به پایان رساندم.
آشنایی با ورزش
در سال۱۳۴۱که نه سال سن داشتم در محله نفتون مسجدسلیمان در میان لین های شرکت نفت، فوتبال بازی می کردم و با این ورزش آشنا شدم. همچنین یاد دارم در اوایل دهه ۱۳۴۰ برادران الهی که بزرگ ترهای ما بودند، در محل روبرو و جنوب غربی رشن خانه کارگری نفتون (.M.i.s )مسجدسلیمان، در محوطه خاکی پارکینگ (که روی آن نفت سیاه پاشیده شده بود ) مدیریت آن بازی‌ها را به عهده داشتند و.. بعدها در آن پارکینگ، مسجد ایجاد گردید.
سوابق ورزشی
از سال ۱۳۴۳تا سال ۱۳۴۹ محله سه راه پشت برج، بین دبستان جاوید و باغ ملی، از سال ۱۳۴۹ تا ۱۳۵۱ در محله چاه نفتی مسجدسلیمان، از سال ۱۳۴۹ تا ۱۳۵۰ در محله روبروی شهرداری مسجدسلیمان، در سال‌های ۱۳۴۹ تا اوایل ۱۳۵۱، محله نمره چهل مسجدسلیمان، از سال ۱۳۵۲ تا سال ۱۳۵۷ نیز عضو تیم‌های فوتبال تاج محله شهرداری، همای آسیه آباد، پرسپولیس، شهاب و تعاون محله فوتبال خیز حصیر آباد اهواز بودم. همچنین عضو باشگاه‌های فوتبال سرباز، خلیج فارس، شهباز، سازمان آب ،صنعت نفت، شهاب، تعاون و تیم فوتبال منتخب کارگران اهواز بودم .در سال ۱۳۵۶ به عضویت تیم دو استقامت کارگران خوزستان درآمدم و در مسابقات دو استقامت قهرمانی کارگران ایران در کنار بزرگان و ملی‌پوش های دو استقامت ایران شرکت و به مقام ششم کشور در دو استقامت رسیدم. همچنین در سال ۱۳۵۷ عضویت تیم دو و میدانی کارگران خوزستان در آمدم و در مسابقات قهرمانی دو و میدانی کارگران ایران در مشهد حضور یافته که برای بنده افتخاری شایسته و کم نظیری بوده است و در کنار ملی پوشان دو و میدانی ایران حضور یافتم.
بعد از انقلاب هم تیم با تیم فوتبال صنعت نفت اهواز به مقام نایب قهرمانی فوتبال کارگران اهواز رسیدم. در دهه ۱۳۷۰ خورشیدی مسئول ورزش بسیج مناطق نفت خیز اهواز بودم و آن دوران هم برای بنده افتخار آمیز و مفید و موثر بوده است.
همچنین عضو تیم های فوتبال پیشکسوتان صنعت نفت اهواز و مدتی کمی هم عضو تیم فوتبال پیشکسوتان آبادانی های مستقر در شیراز بودم .چند سال هم عضو تیم فوتبال پیشکسوتان نفت گچساران به مدیریت و مربیگری دوست عزیز و همکارم زنده نام آقا صفدر بنده بودم. در سال ۱۳۸۶ از جانب هیئت محترم فوتبال نفت گچساران سرپرست تیم فوتبال امید نفت گچساران در لیگ دو فوتبال امیدهای کشور بودم و…
در اوایل دهه ۱۳۹۰ حدود ۵ سال افتخار آن را داشتم که به عنوان مربی فوتبال پایه و استعدادیابی در مدارس فوتبال اصفهان انجام وظیفه نمایم، که حاصل آن آموزش و پرورش تعداد نونهال که بعضی از آنان، جذب تیم های فوتبال ذوب آهن،سپاهان، گیتی پسند و غیره اصفهان گردیدند، که یکی از این استعدادهای ارزنده و کم نظیر، به نام آقا آرمان مالکی عضویت تیم فوتبال ذوب‌آهن درآمد و بعد از آن عضو تیم ملی نونهالان دوازده ساله های ایران گردید و بنا بر شنیده ها در حال حاضر در لیگ برتر جوانان استان اصفهان حضور دارد.
بهترین خاطره ورزشی
بهترین خاطره ورزشی ام در فینال مسابقات قهرمانی فوتبال کارگران اهواز بین تیم سازمان آب اهواز و تیم قدرت و پرمهره فولاد اهواز در شهریور ماه ۱۳۵۶ خورشیدی بوده است در آن فینال اکثریت بازیکنان تیم فولاد اهواز از بزرگان فوتبال تاج اهواز بودند،و جمعیت زیادی هم برای تماشای آن بازی به زمین چمن استادیوم شماره ۱ اهواز آمده بودند. کاپیتان تیم بزرگ فولاد دوست دیرینه ام آقا غلام کیانپور بود. همچنین در تیم فولاد دوست عزیزم آقا محمد همتی نیز حضور داشت که در دفاع از کشور شهید شدند. شهید همتی هافبک وسط و بسیار جنگنده و نفوذی آن تیم و تاج اهواز بود که کار بنده اول مهار ایشان بود بعد نفوذ به قلب دفاع فولاد. بازی جوانمردانه و زیبایی بین بنده و ایشان انجام که تیم فولاد در دقایق اول بازی توسط آقای غلام کیان پور گل اول را به تیم ما زدند. بعد از آن بنده که وظیفه هافبک دفاعی رو به جلو را داشتم با گرفتن پاس یکی از یاران، از پشت ۱۸ به عمق راست دروازه حریف نفوذ کردم و از دو دفاع رد شدم، نزدیک خط شش قدم به دروازه بان نگاه کردم ، دیدم که پای چپ او با تیر عمودی دروازه به اندازه یک توپ که عبور کند می باشد. سریع با بغل پا ولی با شدت هرچه تمام تر و قدرت توپ را از آن قسمت عبور دادم و بازی مساوی یک بر یک گردید.
بعد از این گل مسابقه ۱۲۰ دقیقه جانانه و جوانمردانه ادامه داشت و بازی به زدن پنالتی رسید. هنگام زدن پنالتی ها، مدیر ارزنده تیم زنده نام آقا یوسفعلی یوسفی با لهجه شوشتری به زنده نام آقا عبدالله شوشتری سرمربی تیم گفت: به صفر گو رو اولین پنالتی را زنه و…که بنده اولین پنالتی را گل کردم و ۴ نفر بعدی ما هم توپ ها را به گل تبدیل اما تیم فولاد یک پنالتی را هدر داد و در پایان آن روز خوب تیم سازمان آب اهواز برای اولین بار به مقام قهرمانی فوتبال کارگران اهواز رسید و بعد هم در مسابقات قهرمانی کارگران خوزستان، به فینال آن مسابقات رسید و در مقابل تیم پرقدرت کارگر آبادان سه بر یک شکست خورد و به نایب قهرمانی فوتبال کارگران خوزستان شدیم. یاد زنده نام آقا عبدالله شوشتری پور مدیر و سرمربی تیم، و زنده نام آقا یوسفعلی یوسفی و استاد آقا هوشنگ رشادتمند سرپرست تیم و همه بازیکنان تیم سازمان آب اهواز، بخیر
دوستان ورزشی
عبدل و کاظم روشن پور، حسن مولازاده، بیژن و جمشید حسینی، شادروان شکرالله عجمیان، عبدل و بهروز تراب احمدی، برادران فروتن، حافظ، سلحشور، بهروز دادرس، اکبر راکی، خسرو حسین پور، نجف طهماسبی شادروان آقا صیدی راکی، شادروان آقا علی پدوار، حبیب فرهادی، علیمردان چهرازی، حسین جلیلی، شادروان آقا ایرج چهرازی، شادروان آقا عیدی جلیلی، شادروان آقا فایز کرم زاده، داریوش زراعتی، خسرو شادکام و برادرش شادروان آقا منوچهر شادکام، برادران داودی، شادروان آقاشاه محمد غلامی، سیاوش خداکرم نژاد، شاهرخ شمسی،
آقایان شادروان ستار صالحی، علی کردستانی، فرامرز محمدی، هرمز شهنی، بهمن زنگنه، شادروان اسماعیل رست، حاجتی، جمشید قلی پور، اله رحم گندلی و برادر ایشان محمد، جانبخش یاران، نوذر کیانی، منوچهر فدایی، عزیز بلیوند و برادر ایشان شادروان آقا ابراهیم بلیوند و آقا رافیک ارمنی و…
مهمترین مشکلات ورزش مسجدسلیمان را در چه می بینید؟
مشکلات ساختاری از جمله دخالت سیاسیون در امور ورزش، عدم توجه به زیرساخت های ورزشی شهرستان، عدم توجه به ورزش های پایه و ورزش در مدارس و عدم استفاده از اهالی ورزش از جمله مشکلات حاضر در ورزش مسجدسلیمان می باشد.
بهترین ورزشکارانی که در مقابل آنان بازی کردی چه کسانی بودند؟
سخت ترین و بهترین دوستانی که بنده در طول دوران فوتبالی ام در مقابل آنان فوتبال بازی کرده ام داریوش زراعتی، سلمان سه برادران، رسول دهقان، ناصر سلمانی زاده، شهید محمد امتی، اقبال بصیری و…
بهترین بازی که انجام دادید؟
بهترین بازی بنده در فینال مسابقات قهرمانی فوتبال کارگران اهواز در سال ۱۳۵۶ مقابل تیم قدرتمند و پر مهره فولاد اهواز بود که شرح آن را تقدیم شما نمودم.
چه توصیه ای به جوانان دارید؟
بهترین توصیه بنده به ورزشکاران نونهالان و نوجوانان این است که به نصایح بزرگ ترهای خود توجه کنند. درس بخوانند تا تحصیلات عالیه که اقتصاد آن ها و جهان بینی و دانش آنان بهتر شود، تا در دوران بازنشستگی رفاه و آسایش داشته باشند. ورزش کنند تا هر سطحی که توان دارند تا بدن آنهاهم سالم باشد. و در نهایت در طول زندگی صبر و گذشت داشته و به انسان ها احترم بگذارند و خاکی باشند.
حرف آخر:
از شما و همه دست اندرکاران پایگاه خبری رویش زاگرس بخاطر توجه ویژه به ورزشکاران و پیشکسوتان کمال تشکر و قدردانی را دارم.
