رویش زاگرس/سعید مرادی: استفاده از واژه مدیران بومی، غیر بومی و یا مدیران پروازی در سال های اخیر بحث داغ فعالان و کنشگران سیاسی- اجتماعی در شهرستان مسجدسلیمان بوده است. بر اساس تحقیقات و پژوهش های علمی مهم ترین شاخص انتخاب یک مدیر شایستگی ست، نه بومی بودن! البته طبیعی ست که در شرایط برابر انتخاب مدیران بومی با توجه به احساس تعلق و شناخت بیشتر از حوزه ماموریت محاسن و مزایایی دارد اما صرف بومی بودن نمی تواند ملاک قرار بگیرد…
متاسفانه در شهرستان های مسجدسلیمان و اندیکا شاهد هستیم تعدادی از مدیران که عدد آنان حدود ۴۰ نفر است پس از انتصاب حاضر نشده اند خانواده های خود را به شهرهای محل خدمت خود بیاورند و همین باعث شده است هر روز به بهانه های مختلف همچون ماموریت، سرکشی به پروژه ها و… در کنار خانواده بودن را بر حضور در اداره تحت امر خود ترجیح دهند که اصطلاحاً چنین مدیرانی را مدیران پروازی می خوانند…
بحث مدیران پروازی بحث امروز و دیروز نیست اما یکی از مباحث چالش برانگیز و قابل تأمل که همیشه مورد انتقاد مردم و بسیاری از نخبگان قرار گرفته است بحث مدیران پروازی ست. در ادبیات سیاسی مدیران پروازی، به مدیرانی گفته می شود که پست مدیریتی شان در یک شهر و خانواده اشان جای دیگر زندگی می کنند بدون در نظر گرفتن بومی بودن یا غیر بومی بودن آنان، که مصداق این اصطلاح در مسجدسلیمان و اندیکا به وفور یافت می شود. در تحقیقات به عمل آمده پایگاه خبری رویش زاگرس حدود ۴۰ مدیر پروازی در این دو شهرستان مشغول کار هستند…
از جمله معایب و مشکلات مدیران پروازی می‌توان به استفاده از خودروهای دولتی و مصرف روزانه سوخت و استهلاک آن ها، تفویض اختیارات غیرقانونی به زیردستان برای حل و فصل امور در غیاب مدیران، خستگی و کسالت ناشی از رفت و آمدها و …. اشاره کرد. بعلاوه از آنجایی که مدیران پروازی معمولاً خانواده خود را به هر دلیل به محل خدمت خود نمی آورند، این موضوع باعث می شود تمام روزهای هفته را در منطقه ی محل خدمت نباشند و این بدان معناست که مدیر مورد نظر، از تمام وقت خود برای خدمت به مردم بهره نمی برد و همین باعث می شود اثربخشی درستی در کاهش و یا رفع مشکلات آن شهرستان نداشته باشند. در حالی که شایسته‌سالاری، رشد و رونق اقتصادی، ایجاد اشتغال پایدار و توجه به اقتصاد مقاومتی مد نظر رهبر معظم انقلاب به قدری سنگین و کاربر است که نیاز به وقت گذاشتن کامل مدیر مربوطه دارد و برای راستی آزمایی اجرای این دستورالعمل مکانیزم و شاخص هایی همچون گواهی اشتغال به کار همسر و فرزندان تحت تکلف در محدوده شهر محل خدمت، گواهی آموزش و پرورش در خصوص اشتغال به تحصیل فرزندان تحت تکفل در محدوده شهر محل خدمت می تواند راهگشا باشد.
علی ایحال لازم است مردم بدانند بهانه های پی در پی بعضی از این مدیران و توجیهاتی همچون جلسه، ماموریت و… به دلیل سرکشی به خانواده های خود است نه چیز دیگر… امیدواریم مسئولین شهرستان نسبت به این مدیران غیر ساکن (دیر بیا و زود برو) تذکرات لازم را داده و در صورتی که حاضر نشوند خانواده های خود را به این شهرستان بیاورند از نیروهای با تعهد کاری بیشتری استفاده نمایند…
