باشگاه روزنامه نگاران مسجدسليمان/ ظهراب مددی: من سال ها پیش با چاپ مطلبی با عنوان «دردی که قصه اش دراز است» در روزنامه ی مردم سالاری مورخ ۲۸/۰۶/۱۳۸۱، ضمن اشاره به چند نمونه از توهین ها، درباره ی اهانت هایی که سلسله وار به قوم ما چه نادانسته از سوی خودی ها و چه دانسته از سوی بیگانگان می شود، سخن راندم. همچنین در دومین شماره ی فصل نامه ی «ولات» درباره این درد نوشتم. در ان نوشتارها، می خواستم به بختیاری ها هشدار بدهم که سکوت ما در برابر این اهانت ها، سرآغاز اهانت های دیگری خواهد بود و این ها نه اولین ها خواهند بود نه آخرین.
بعد از این مطالب، در سال ۱۳۸۵ موضوع توهین “کیهان کاریکاتور” به قوم بختیاری پیش آمد که باز مطلبی نوشتم ولی در جایی به چاپ نرساندم. و سپس شاهد جریان معتضد و ناسزاگویی او به بختیاری بودیم.
اما این بار یعنی توهین آشکار و زشت سریال “سرزمین کهن”، بغرنج تر و حساس تر از بارهای پیشین است؛ چرا که در دفعات پیش مردمان کمتری، آن هم تنها یک بار، از اهانت آگاه می شدند و به عبارت دیگر انعکاس کمتری داشتند و زود فراموش می شدند. ولی با این سریال خیالی آقای ضرغامی، زین العابدین، کمال تبریزی و طالب زاده و همه ی دست اندرکاران آن، هر هفته این اهانت ها تکرار می شوند و بار توهین آن بیشتر از دفعات پیش است.
به نظر همه ی دلسوختگان بختیاری، باید با آن طوری برخورد شود که دیگر اینان و دیگران جرأت نکنند دست به چنین کار زشت و ناپسندی که فکر می کنم دست هایی پنهانی با نیت شومی در پس آن است، بزنند.
نگاه کنید؛ تیر این اهانت ها به سوی قومی نشانه رفته است که تاریخ گواه اصالت ایرانی و ایران پرستی آن هاست و هیچگاه جدایی طلب نبوده اند و با وجود داشتن سرزمینی که غنی از مخازن نفت و گاز است، در محرومیت به سر می برند.
چند سال پیش در نشریات کشوری خواندم سایت های اینترنتی فراوانی هستند که اقوام ایرانی را تحریک می کنند از جمله به ۳۰۰ سایت و وبلاگ اشاره شده بود که برای تحریک ترکمن ها درست شده اند. حال که دشمن در این زمان سعی در برهم زدن اتحاد و همبستگی ما را دارد چرا خودمان عامل رسیدن به مقصودشان شویم؟ توهین کنندگان با این کارشان نشان داده اند از هر دشمنی، دشمن ترند و آب به جوی دشمن می ریزند. اینان بدانند که ما با ایران مشکلی نداریم که هیچ، بلکه عاشقانه هم دوستش داریم.
من نمي دانم این آقايان صداوسیما، چه دشمني با این قوم دلاور و ایران دوست دارند كه در برخي برنامه هايشان به آن و بزرگانش كم لطفي كه چه عرض كنم، بي لطفي مي كنند و مورد اهانت قرار می دهند. اينان با اين اهانت ها نشان مي دهند كه تاريخ را نمي دانند و بختياري را هم نمي شناسند و آنچه را كه مي گويند براي خشنودي بیگانگان است؛ آن هم در روزگاری که به اتحاد و همبستگی بسیار نیازمندیم.
ما عادت به اين اهانت ها و بي توجهي ها كرده ايم و برايشان ارزشي هم قائل نيستيم. اما آقایان شما بدانید ما همان هايي هستيم كه نادر از سرزمين مادريمان به خراسان كوچاند تا در برابر هجوم دشمنان بايستيم و شما در امان باشند. حال گروهی از بختیاریان در افغانستان، پاکستان، خراسان و… آواره اند و شما از چشمان سيما به ما اهانت می کنید. اگر نمي دانید بدانید كه ما بوديم كه مقابل اسکندر، مغول و.. ايستاديم. حال می پرسیم شما چطور؟
آن هايي كه براي ديدن لبخندشان اين سخنان را علیه بختیاریان فرموديد، هم در مقابل اين مهاجمان ايستادند؟ تاريخ را بخوانيد و ببینيد كه ما چقدر مرد نامي داريم كه به عشق ايران جان دادند. زياد دور نرويد، همين تاريخ قاجار و پهلوي را بخوانيد و اگر انصاف دارید (که با این کارتان نشان دادید ندارید)، خود قضاوت کنید. مگر شهید علی مردان خان ما با پرچم الله اکبر بر رضاشاه نشورید؟ شما آن موقع کجا تشریف داشتید؟
ما بختیاری ها با وجود بی توجهی به خواسته هایمان، بدون هیچ اعتراضی، تنها نگران و آرام در جای خود نشسته ایم و فقط گاهی در نشریه ای گله ای کرده ایم؛ ولی توهین ها کم کم بیشتر و بیشتر شدند و هربار زشت تر از بار پیشین. سنگین شدن هر دفعه ی بار معنایی زشت این توهین ها نشان دهنده ی این است که اینان مقاصد شومی در سر می پرورانند ولی ما بختیاری ها هوشیارتر از آن هستیم که فریب دارودسته ی توهین های سریالی را بخوریم. اما از سوی دیگر، این دلیل نمی شود که دست از اعتراض قانونی خود برداریم و طالب حقوقی قانونی خود نشویم.
آذربایجانی ها و بختیاری ها، از جمله اقوامی هستند که در تاریخ ایران همیشه مدافع این سرزمین بوده اند و در دفاع از کشور و آن چه هویّت ایرانی و اسلامی نامیده می شود، در صف اول بوده اند و ضمن جان فشانی در راه آرمان ایران خواهی خود، شهدای زیادی تقدیم مام وطن نموده اند و افراد زیادی را هم تربیّت کرده اند که در مصادر مهم مملکتی بوده اند یا هستند.
هنوز خاطره ی مشروطه و جان فشانی های آذری ها و بختیاری ها از یادها نرفته است. گرچه برخی تلاش می کنند که حضور ما بختیاری ها را کم رنگ و حتی بی رنگ کنند ولی چه بخواهند چه نخواهند ما بودیم که زمینه ی نابودی ستمگران را مهیا کردیم. اگر ما نبودیم، اینان که امروز دست به ساخت سریالهای موهن می زنند، چه کاری می توانستند بکنند؟ آیا تا حال در دام قاجار نبودند؟ مگر ما نبودیم که مردم را از استبداد قاجار نجات دادیم؟ ما مردمانی بودیم که تجربه ی جنگ با اسکندرها و نادرها و اشرف افغان ها و حتی این اواخر با رضاشاه را داشیتم و داریم؛ ولی شما در پستوهایتان چه کارمی کنید؟
جالب این جاست که کارگردان آذری تبار این سریال، یک هنرپیشه ی آذری تبار (آقای آقایی) را در برابر خانواده ای بختیاری قرار می دهند و توهین هایی بر زبان ایشان نسبت به بختیاری ها جاری می کنند.
توهین کنندگان و حامیان آن ها بدانند که سود نفت و گاز سرزمین بختیاری باعث شد که سلسله ی پهلوی ما را در چندین استان پراکند و اینک نه استانی از خود داریم، نه در صدا و سیمای آقای ضرغامی برخلاف دیگر قوم ها برنامه ای به زبان مادری خود داریم.
سود نفت و گاز بختیاری نصیب شما و امثال شما می شود تا با آن سریالی برای توهین به بختیاری بسازید. من مجبورم شاهد استخراج نفت باشم و گازهای سمی آن را هم تنفس کنم تا خانه ی شما، شهر شما، خیابان شما و… از برکت همین نفت و گاز سرزمین من آباد باشد؛ ولی کاش می دانستید ما در چه شهری با چه امکاناتی داریم زندگی می کنیم.
باز برای تأکید، تکرار می کنم که ما مردمانی هستیم که در بحرانی ترین شرایط به یاری ایران عزیز و ایران دوستان می رفتیم. مگر یادتان رفته است که ما پناهگاه مصدق ها، دهخداها و… بوده ایم؟ اگر باور نمی کنید بروید و تاریخ را بخوانید.
بختیاری ها به استناد پژوهش ها از اصیل ترین اقوام ساکن ایران هستند. ما مردمانی هستیم که در طول تاریخ به جهت دفاع از ایران صدمات زیادی متحمل شده ایم و در پاسخ به این ایران خواهی و برای نابودی اتحاد و همبستگی ما، سرزمینمان را بین چند استان تقسیم کردند که کاری عبث بود و ارتباطمان را به عنوان یک قوم واحد حفظ کرده ایم. با ما کاری کرده اند که در استان اصفهان و لرستان در اقلیت قرار گیریم و در دو استان خوزستان و چهارمحال بختیاری که بخشی از نامش بر دوش ماست با وجود داشتن بیشترین جمعیت، انگار خوش نشین و اقلیت هستیم .
در پایان باید به چند نکته اشاره کنم:
۱- چرا مسئولان قضایی کشور که در اهانت به آذری ها و دیگران عکس العمل نشان می دهند، درباره توهین به بختیاریها سکوت کرده اند؟
۲- چرا بختیاری هایی که در پست های بالای دولتی هستند، اعتراض نمی کنند؟ به جز برخی نمایندگان محترم مجلس که موضع گیری خوبی کردند، از بقیه مدیران دولتی بختیاری در پایتخت صدایی نشنیدیم؟
۳- بختیاری ها اگر می خواهند این اهانت، آخرین باشد باید این بار کوتاه نیایند و از راه های قانونی و با آرامش پاسخ این اهانت را بدهند. باید گفت ما مخالف نقد نیستیم و خود را هم مبرا از اشتباه نمی دانیم ولی توهین را تحمل نمی کنیم.
بختیاری های گرامی! روی سخنم با شماست:
فکر می کنم زمان آن رسیده است که ما هم از حقوقی همچون دیگر اقوام برخوردار شویم و باید آن ها را از طریق قانون خواستار شویم. این توهین را فرصتی بدانیم برای اتحاد بیشتر میان خود و تلاش برای رسیدن به خواسته های قانونی خود از راه های قانونی، پس:
۱ -باید مانند دیگر اقوام آذری، کرد، بلوچ، لر و… استانی داشته باشیم به نام استان بختیاری .
۲- باید در صدا و سیما مانند دیگر اقوام، برنامه هایی به زبان خودمان تهیه و پخش شود.
۳- باید استفاده صداوسیما و ادارات دولتی از زبان و لباس بختیاری در برنامه ها و مراسم های به ظاهر کمدی و در قالب شخصیت های ناپسند و منفور، متوقف شود.
۴-باید در مدارس و دانشگاه های شهرهای بختیاری نشین، زبان و ادبیات بختیاری تدریس شود.
۵ – باید برای رفع محرومیت از شهرهای بختیاری نشین به ویژه شهرهای نفتخیز که با وجود درآمد سرشار نفت و گاز هنوز در بحران به سر می برند، اقدام عاجل از سوی دولت صورت گیرد.
* پژوهشگر فرهنگ بختیاری، مؤلف کتاب واژه نامه بختیاری، مسجدسلیمان، خوزستان
مرسی از صحبتات
افتخار ایمانی کر بختیاری
خوشا به حال بختیاری که انسان های با شرافتی همچون شما دارد، زحمت های شما قابل ستایشه