رویش زاگرس/ م زمانی: سال۹۴ بود که کمپینی به نام کمپین جاده مرگ در مسجدسلیمان و لالی به راه افتاد تا مطالبات مردم این دو شهرستان در رابطه با تصادفات و کشته‌های جاده بین‌شهری اهواز تا مسجدسلیمان را از مسئولین استانی درخواست کند.
راه ارتباطی فعلی که در سالیان دور احداث شده، جوابگوی ترافیک عبوری آن زمان بوده و به مرور زمان و افزایش جمعیت شهرستانهای مسجدسلیمان، لالی و اندیکا و به تبع آن افزایش ترافیک عبوری تبدیل به یکی از پرترددترین محورهای مواصلاتی استان خوزستان گردیده است که متاسفانه از ایمنی کافی برخوردار نبوده و جوابگوی حجم بالای خودروهای عبوری فعلی نیست.
نمایندگان مجلس می آیند و می روند و جاده میانبر مستمسک تبلیغات انتخاباتی می شود و همه جا صحبت از اتمام مسیر جاده مرگ است اما ادوار ۴ ساله به پایان می‌رسد و آنچه بر دست مردم مسجدسلیمان می ماند جنازه هایی است که باید در آرامستان‌ها مدفون شوند.
چه آرزوها که بر باد می‌رود و چه امیدها که ناامید می شود و چه زندگی ها ک به پایان می رسد و غریبانه پیر و جوان، خرد و کلان مقهور جاده‌ای می شوند که دست کم تاکنون صدها نفر از همشهریان ما را به کام مرگ فرو برده است.
به راستی چه قدرتی می طلبد که بتواند از پس احداث حدود ۱۰۰ کیلومتر جاده دو طرفه برآید؟
در مرداد ۱۳۹۰ کلنگ آغاز عملیات اجرایی جاده جدید و میانبر مسجدسلیمان – اهواز با مشارکت شرکت ملی نفت ایران و توسط وزیر راه و شهرسازی علی نیکزاد به زمین زده شد. در این مراسم امیدوار رضایی نماینده مردم در آن زمان، خادمی معاون عمرانی استانداری خوزستان، منوچهر رحمانی مدیرکل راه و ترابری و محمد خانچی فرماندار مسجدسلیمان حضور داشتند.
اسماعیل جلیلی نماینده مجلس در رابطه با علت تعطیل شدن پروژه احداث جاده میانبر گفته بود: این پروژه جزو پروژه هایی بود که نه مصوبه‌ای داشت و نه طراحی جدی برای آن صورت گرفته بود، از طرف دیگر هم سازمان‌هایی همچون محیط زیست مانع اجرای طرح اولیه جاده میانبر بودند که طرح اصلاح شد و نظرات محیط زیست هم رعایت شد اما باز هم محیط زیست بر مخالفت خودش اصرار دارد.
در شهریور ۱۳۹۵ علی عسگر ظاهری مجددا از برطرف شدن موانع زیست محیطی در احداث جاده میانبر مسجدسلیمان اهواز خبر داد. وی با تاکید بر لزوم احداث جاده میانبر مسجدسلیمان اهواز اظهار داشت: با اقدامات پیش بینی شده در احداث این پروژه موانع زیست محیطی در جاده میانبر مسجدسلیمان اهواز برطرف می‌شود.
در آذر ۱۳۹۷ نیز علی عسگر ظاهری نماینده وقت مردم این حوزه، به همراه غلامرضا شریعتی استاندار خوزستان و پورسلان مدیرکل راه و شهرسازی استان از قطعه اول جاده میانبر اهواز به مسجدسلیمان بازدید و آخرین وضعیت این پروژه مورد بررسی قرار گرفت. وی در همان زمان گفت: مردم آن قدر پروژه نیمه کاره و رها شده دیده اند که دیگر خوشبین نیستند، اما با اعتبارات جذب شده دیگر بهانه ای برای توقف این پروژه وجود ندارد.
این مراسمات کلنگ زنی همچنان ادامه داشته و هربار با حضور مدعوین، آیین هایی شکل می‌گیرد که صرفا تبلیغات انتخاباتی بیش نیست و فاز و شکل اجرایی به خود نمی‌گیرد.
به نظر می رسد فعالیت منطقه ای و محلی و انتصاب مدیران چاره درد نیست و عملاً اقدام نهایی صورت نمی پذیرد.
نمایندگان مجلس با گروکشی افتتاح و احداث این جاده هر بار بلیط بهارستان را در جیب خود می گذارند، اما در نهایت این جاده اسیر کشمکش‌های سیاسی و محیط زیستی و رانت و رابطه شده و بدون ثمر، تنها بر تعداد کشتگان می افزاید.
از دولت اصلاح طلب گرفته تا دولت اصولگرا، چپ و راست، خودی و غیرخودی، هیچکس تاکنون نتوانسته این مشکل را برطرف و یا حتی نسبت به ایمن سازی بخش های پرخطر جاده اقدام نماید.
چیزی که بنظر می‌رسد نمایندگان مجلس بیشتر به دنبال تثبیت و یا عزل مدیران راه و شهرسازی در سطح استان و شهرستان هستند تا بتوانند تصفیه حساب های شخصی خود را به اتمام رسانیده و یا گزینه های خود را بر مسند بنشانند.
این در حالیست که راه های مختلف و متنوعی نیز برای مسیر جاده میانبر پیشنهاد شده است که هر کدام ضمن داشتن فواید ، معایب خاص خود را داشته و به دلایل مختلف تاکنون این طرح ها اجرایی نشده است.
سوال اساسی از نماینده فعلی این است که در کجا و به چه صورت در جهت روشن شدن وضعیت این مسیر پرتردد و پرخطر اقدام کرده است و ظرف بیش از سه سال گذشته چند نطق پیش از دستور جلسه مجلس در باب این مطالبه برحق مردم شهرستان و چهار حوزه سخنرانی کرده و فریاد محرومان و محرومیت منطقه را به گوش پایتخت نشینان رسانیده است؟؟
آیا تلاش هایی که در دستگاه تبلیغاتی نماینده به عنوان خدمات جهادی در معرض دید عموم گذاشته می‌شود، کافی و برطرف کننده مشکلات و معضلات موجود در چهار حوزه می باشد یا صرفا این اطلاع رسانی ها، پروپاگاندای رسانه ای و پیش درآمدی بر انتخابات پایان سال جاری است؟
به هر روی پروژه ای که از پایان دوره امیدوار رضایی آغاز شده و در دوران جلیلی به نتایج خوب و مثبتی رسیده بود، و با عملکرد ظاهری می‌توانست منجر به نتایج درخشانی شود، در دوره اخیر به مُحاق رفته و گویی به فراموشی سپرده شده است.
بهرحال دیگر زمان دست بر روی دست گذاشتن نیست.
بهترین کار این است که متولیان امر، نماینده مجلس، نماینده ولی فقیه، فرماندار و حتی تشکل های مردم نهاد، احزاب سیاسی، کنشگران اجتماعی و مطالبه‌گران راستین، بی تفاوتی را کنار گذاشته و برای ملی شدن پروژه احداث جاده میانبر، اقدام نمایند.
انتظار مردم رنج کشیده مسجدسلیمان چیزی فراتر از توان راه و شهرسازی استان نیست، با این شرط که بخواهند این انتظار را ببینند و به دنبال پایان دردهای مردم این خطه محروم باشند.
این کلنگ زنی های نمایشی و انتخاباتی دیگر جای خودرا به کلنگ قبر کنی در قبرستان های مسجد سلیمان بخاطر مرگ مسافران این جاده داده است !!! حالا حضرات هی کلنگ بزنند و روبان پاره کنند… بیچاره مردم !!
متاسفانه شهردار و فرماندار مسجدسلیمان فقط پیام تبریک و تسلیت صادر می کنن و ما کار چندان مثبتی تا حالا ازشون ندیدیم. در این چهار ماه از شهردار محترم انتظار داشتیم به وضعیت میادین سر و سامان بده و گامهایی در جهت جدول کاری خیابانها و رسیدگی به وضعیت بد پارکها چه از لحاظ نظافت و چه از لحاظ فرسودگی وسایل برداره ولی این انتظار برآورده نشده. فرماندار محترم هم اکثرا از روستاها بازدید می کنن که کار بسیار خوبی هست اما وضعیت بسیاری از مناطق شهر از روستاها هم بدتر هست و باید این مسئله رو در نظر داشته باشن