رویش زاگرس: تمام این سرزمینِ سرافراز، تمام خاک این وطن، شقایقزار است.
در هر کجا که هستی، هر گوشه این خاک که قدم برمیداری، با چشمهای مترصد، نگاه کن که مبادا روی خون لالهها پا بگذاری!
این دیار سربلند، فصلهای سرخ و خونینی را پشت سر گذاشته است.
شهدا، همیشه هستند، کبوتر بودند آنها که ناگاه، پرکشیدند و در آسمان، به ابرازی ابدی رسیدند؛ کبوترانی که در یک سحرگاه، ندای رستاخیز در گوششان طنینافکن شد و با کوله باری از اخلاص بر دوش، لبیک گوی دعوت معبود شدند.
اگرچه رد پای رفتنشان، تا ابد بر شانه های زمانه باقی است؛ آن ها همیشه هستند و جادهای که فراروی ما گستردند، تکلیف تمام لحظه هامان را روشن کرده است.
رفتن همیشه تلخ نیست. گاه، رفتنها از همان آغاز، مؤیّد رسیدن است. پرپر شدن، همیشه اشکآلود نیست؛ گاه، حماسهای زبانزد است.
باید این خاک فرا رفته تا آسمان را که میراث خونهای شهید و بیباک است، با دستهای خداخواهی و با باور بی تردید، در آغوش بگیریم و پاسدار این مرز روبه خدا باشیم.
هراسی نیست؛ خداوند، بالای سرِ ایمان ما سایه دارد…
به گزارش پایگاه خبری رویش زاگرس شهید جهانگیر دانش در سال ۱۳۴۰ در یک خانواده کارگری و مومن دیده به جهان گشود و با این که برگ معافیت از خدمت سربازی داشت، اما به گروه های اعزام به جپهه جنگ پیوست…
شهید دانش از قهرمانان وزنه برداری کشور نیز بود و زیر نظر مربیانی چون اساتید زنده یاد: بهمن مطلق، محمد زمان مهمدی، شاه کرم کرمزاده، اسکندر و داراب کاکولکی وزنه برداری را در باشگاههای پاس، هخامنش، نفت و فرهنگیان به خوبی آموخت، شهید دانش علاوه بر وزنه برادری در تیم فوتبال جوانان افسر عضویت داشت و در سال ۱۳۵۸ در مسابقات شهرستان مقام قهرمانی را کسب کرد.
وی سرانجام در سحرگاه ۲۵ مهر ۱۳۵۹ در عملیات رزم شبانه در سن ۱۹ سالگی به شهادت رسید.
با سلام و خسته نباشید خدمت شما
آیا تا بحال از پیشکسوتان وزنه برداری هم جایی یاد شده!؟
پیشکسوتان هر فعالیتی، زیرساخت و ریشه های آن فعالیت در کشور هستند چه بسا دورانی به این سرزمین و جوانان خدمات ارزنده ای کرده باشند و ای کاش حال که توان حتی راه رفتن ندارند کسی یادی کند ای فلانی در چه حالی.
بنده با جستجوی نام پدرم اسکندر کاکولکی و عمویم داراب در فضای مجازی و گاها تماشای موفقیت شاگردانشان احساس غرور و افتخار میکنم.
شاید کسی حالی ازشان نپرسد اما افتخارات شاگردانشان سرافراز است
یا حق
خدا رحمتش کنه روحش شاد
خوش اخلاق و جدی بود و عاشق وزنه و هالتر