کاندیداهای مجلس منابع مالی و مقدار دریافتی خود از اسپانسرها را رسماً و شفاف به نهادهای نظارتی و اجرایی انتخاباتی اعلام کنند/ کاندیداهای مجلس هميشه با اين سؤال مواجه اند كه حقوق نمایندگی و مزایای آن طي چهار سال چقدر است که برخی حاضرند براي نشستن بر صندلي سبز بهارستان میلیاردها هزينه کنند!/ بي شك هزینه های تبلیغاتی کلان برخی از کاندیداها از وامدار کردن خودشان به افراد مختلف مثل پیمانکاران تامین می شود و طبیعتا پس از انتخاب باید این وام ها را تسویه کند!
رویش زاگرس/سعید مرادی: موضوع تبلیغات انتخاباتی، شعارها و وعده های کاندیداها در این رویداد مهم، مهم ترين مبحث حال حاضر ميان اقشار مختلف مردم، همچنين كاربران شبكه هاي اجتماعي ست. قطعاً تلاش همگان از جمله هيئت هاي اجرايي، نظارت، اصحاب رسانه و… بر اين خواهد بود تا انتخابات اسفندماه پرشور و سالم برگزار شود.
با نزدیک شدن به انتخابات مجلس دوازدهم در شهرهايي همچون مسجدسلیمان که در همه ادوار شور انتخاباتی در آن حاکم بوده است، هواداران کاندیداها جهت اخذ رأی براي كانديداي مورد نظر خود در تلاش هستند و در اين راه شبکه‌های اجتماعی مسیری مناسب برای تبلیغات کاندیداها محسوب می‌شود چرا که علاوه بر کم هزینه بودن، تعداد مخاطب بیشتری را در یک زمان واحد جذب خود می‌کند. اگر چه فضای مجازی آسیب‌هایی را نيز به دنبال دارد که این آسیب‌ها در زمان انتخابات و در مباحث تبلیغاتی، خود را بيش از گذشته نشان می‌دهد…
اما گاهاً شاهد بداخلاقي های انتخاباتي نیز هستیم. بداخلاقی انتخابی یعنی این که هر فعلی از جانب نامزدهای انتخاباتی و منسوبین آن ها اعمال شود به نحوی که ارزشی لطمه ببیند، یا کمرنگ شود.
این نوع رفتارها عموماً، ناشی از عدم توسعه یافتگی است. این یکی از معضلاتی است که نه تنها در ایران بلکه در اکثر نقاط جهان به چشم می‌خورد. بیشتر بد اخلاقی های انتخاباتی در قول و قرارها و وعده های غیر مرتبط با کار و وظیفه ی نمایندگی در مجلس اتفاق مي افتد از جمله حل اشتغال، مسکن، ازدواج جوانان، توزیع بسته های معیشتی و ارزاق در مناطق کم برخوردار، به دست آوردن آراء مردم تحت هر شرايطي، وعده هاي غير ممكن، تقسيم و وعده مناصب و پست هاي مديريتي شهرستان و گاهاً استان، كه در اين ميان گاهي بعضي پست هاي وعده داده شده به افرادي ست كه قانوناً فرد مورد نظر شرايط احراز آن را ندارد و…
کاندیداهای مجلس هميشه با اين سؤال مواجه اند كه حقوق نمایندگی و مزایای آن طي چهار سال چقدر است که برخی حاضرند براي نشستن بر صندلي سبز بهارستان میلیاردها هزينه کنند!…
بي شك هزینه های تبلیغاتی کلان برخی از کاندیداها از وامدار کردن خودشان به افراد مختلف مثل پیمانکاران تامین می شود و طبیعتاً کسی که خود را به افراد مختلف وامدار کند باید به دنبال این باشد که چگونه این وام ها را تسویه کند!
نظارت بر هزینه های انتخاباتی کاندیداها باید جامع و عملی صورت بگیرد. فقدان یک قانون کارآمد در راستای شفافیت منابع مالی هزینه های انتخاباتی امروز باعث شده تا درباره این مهم تنها به حرف زدن و اظهارنظر کردن بسنده شود در حالی که سخن گفتن مشکلی را حل نمی کند. از همین رو باید در راستای خیال آسودگی افکار عمومی اقدامی ملی را در راستای مشخص شدن منابع مالی کاندیداها انجام دهند. آنچه امروز ضروری به نظر می رسد این است که کاندیداها باید منشا و منابع مالی و مقدار ریال دریافتی خود را از اسپانسرها رسماً و شفاف به نهادهای نظارتی و اجرایی انتخاباتی اعلام کنند تا این نهادها از کم و کیف این موضوع آگاهی داشته باشند.
عملیاتی کردن این مساله مهم در فضای انتخاباتی و سیاسی کشور نیازمند وضع قانونی شفاف و جامع است. از سوی دیگر نه تنها باید حجم کمک های دریافتی کاندیداها معین باشد که قانون باید سقفی را برای این کمک ها مشخص کند. مقدار کمک افراد حقیقی و حقوقی نباید بیش از مقدار مشخصی باشد چرا که این مساله خود نوعی فساد به بار می آورد. وقتی منابع مالی شفاف باشد و مردم مطمئن باشند که نهادهای نظارتی از وابستگی نمایندگان به افراد حقیقی و حقوقی اطلاع دارند با اطمینان بیشتری در انتخابات شرکت می کنند و مشارکت مردمی افزایش می یابد. این شفافیت وضعیت نماینده را در ترسیم فضای آینده آن ها مشخص می کند. این که پول هاي هزينه شده توسط چه افراد یا پیمانکارانی با چه سابقه اي تزريق شده است و حامیان آن ها چه کسانی هستند از فواید مهم اجرای این نظارت است…
