رویش زاگرس: حجت الاسلام امینی در مراسم میلاد امام حسن مجتبی(ع) و رونمایی از چهار کتاب در حوزه دفاع مقدس در جوار مرقد شهدای گمنام در بی بیان گفت: ولادت با سعادت امام حسن مجتبی علیه السلام را به همه همشهریان و حضار عزیز، مبارکباد عرض مینمایم. وی ادامه داد: ماه رمضان را که ماه نزول کتاب قرآن است را گرامی میدارم و پیشاپیش برای شب های قدری که از افضل برنامه های آن تعلیم و تفکر است، التماس دعا دارم. هرجا فکر و تدبیر باشد آبادانی و آرامش هست و بالعکس اگر تعقل و تدبر نباشد، پس رفت و پریشانی هست. و امشب مایه افتخار است که در این ماه نزول کتاب قرآن،از چهار کتاب دفاع مقدس رزمندگان شهرمان، رونمایی کنیم. کتاب هایی که نتیجه زحمت و تلاش‌های مجدانه جناب آقای سوارنژاد و یک کتاب از آقای یزدی، ازفرهنگیان پیشکسوت شهرمان مسجدسلیمان است.امشب آمده ایم تا بگوییم راه پیشرفت و سعادت در نوشتن و خواندن و پرسشگری است.از پرسشگری اقتصادی و فرهنگی گرفته تا سیاسی و حاکمیتی! لذا به همین دلیل، مایلم پس از انتخابات مجلس،مطالبی را در بابِ پاره ای از مطالبات مردمی، عنوان کنم. به همین منظور و در ابتدای عرائضم از دست‌اندرکاران محترم برگزاری انتخابات و همه آقایان و بانوان کاندیداها و بویژه مردم عزیزم در چهار شهرستان مسجدسلیمان، لالی، اندیکا و هفتکل که با حضور خود به صندوق های رأی رونق بخشیدند، صمیمانه تشکر میکنم. مردم شریف و نجیب منطقه ما با وجود محرومیت‌ها و مشکلات فراوانی که همه از آن آگاهیم، باز هم به خواسته رهبر فرزانه انقلاب لبیک گفتند و نشان دادند که هنوز هم به جمهوریت نظام و ایجاد تغییرات مثبت از طریق صندوق رأی امیدوارند.
از همین باب، بنده هم بر خود لازم می‌دانم که به دفاع از حقوق این مردم نازنین، چند کلمه‌ای در باب اتفاقات مبهمی که پس از اعلام نتایج انتخابات رخ داد و سؤالات زیادی را به وجود آورد، صحبت کنم. در مجموع احساس میکنم که در این قضیه «افکار عمومی» اقناع نشد و دلها نیز آرام نشد!
به گزارش پایگاه خبری رویش زاگرس شیخ فرهنگ ادامه داد: عزیزانی که حقیر را می‌شناسند می‌دانند که بنده با وجود احترامی که برای همه نامزدهای گرامی قائل بودم، شخصاً از هیچیک از آن‌ها طرفداری نکردم و سال‌هاست که برای جلوگیری از هرگونه شک و شبهه‌ای، روز انتخابات مجلس به شهر اهواز می‌روم و رأیم را در حوزه انتخابیه اهواز به صندوق می‌اندازم. نه این که خدای ناکرده به سرنوشت شهرم بی‌اعتنا باشم! خیر،بلکه بناچار این کار را میکنم تا بتوانم در مواقعی خاص،بدون جهت گیری و تمایل به کسی،مطالبی چند را تحت عنوان حقوق عمومی شهروندی بیان کنم. مطالبی که به هیچ وجه له يا عليه يک فرد خاصی نیست! ما تابع قانون هستیم ولو این که قانون، کاستی و نارسایی داشته باشد.حرفی در این نیست، اما از طرف دیگر، عقل هم داریم و عقل حکم می‌کند که از مسیرهای قانونی و بدون هرگونه افراط گری، حق‌طلب و حق‌گو باشیم و اگر اشتباهی از مجریان قانون مشاهده شد، به آن‌ها تذکر بدهیم.
این روحانی و فعال فرهنگی،اجتماعی سیاسی ادامه داد: در انتخابات اخیر، ابتدا کاندید عزیزی به عنوان پیروز انتخابات اعلام شد، سپس این نتیجه با شکایت کاندید عزیز دیگری مواجه شد و پس از بررسی‌های صورت گرفته در نهایت فرد دوم به عنوان پیروز نهایی انتخابات اعلام شد و حال دوباره کاندید اول شکایت به درگاه مسئولان امر در تهران برده که نمی‌دانیم آیا منتج به نتیجه ای دیگر خواهد شد یا نه؟! و به همین جهت بسیاری از مردمی که شاهد خرید و فروش رای از همه طرف بودند،می‌گویند ما بهترین تصمیم را برای احترام به حدود 90 هزار رای در چهار شهرستان بزرگ، ابطال انتخابات و برگزاری مجدد آن در یک رقابت شفاف و رضایتبخش می‌دیدیم نه این کش و قوس عجیب و بهت آور!! لذا در عین احترام به تصمیمات عزیزان شورای محترم نگهبان اما از فضای باز و آزادی که مرهون امام و رهبری و انقلاب اسلامی است استفاده میکنیم و از آقایان بزرگوار استدعا میکنیم در صورت صلاحدید، با مرور دوباره ماجرا و نظرخواهی از مؤثرین و متنفذین بی‌طرف در این منطقه،در نظر و حکمشان، تجدیدنظری کنند.تجدید نظری که مسبوق به سابقه است. مثلا در همین انتخابات اخیر دیدیم که رهبر انقلاب نسبت به برخی از رد صلاحیت‌ها واکنش نشان دادند. به طور مثال نام آقای پزشکیان را آورده و با استفهام توبیخی پرسیدند چرا ایشان رد شد؟ همین توجه ایشان سبب شد تا اعضای محترم شورای نگهبان تجدیدنظر کنند و به آقای پزشکیان و تعداد دیگری از کاندیداها فرصت حضور در انتخابات دهند!
امینی ادامه داد: در انتخابات ریاست جمهوری نیز شاهد بودیم که رهبر انقلاب رد صلاحیت یکی از کاندیداها را صراحتاً «اجحاف» نامید. این نشان می‌دهد که رهبر حکیم ما در خصوص افکار عمومی و رضایتمندی مردم و دعوت برای رأی حداکثری، احساس مسئولیت خاص دارند و در جایی که تصمیم اشتباهی را مشاهده کنند، تذکر می‌دهند!
لذا بنده طلبه هم به تأسی از رهبری معظم انقلاب می‌خواهم این سؤال را از مسئولین گرامی مربوطه بپرسم که چگونه به تغییر ناگهانی نتیجه انتخابات در حوزه انتخابیه ما رسیدند؟ اگر تخلف شده حرفی نیست و قطعا باید با آن برخورد شود اما آیا بهتر نبود با توجه به فاصله بسیار کم آرا۶ دو طرف(حدود 246 رای)انتخابات ابطال گردد و دوباره در یک فضای شفاف و با نظارتی بهتر برگزار شود؟ در پیگیری‌هایی که بنده به عمل آوردم متوجه شدم که برخی مجموعه های استانی ما هم قائل به اولویت ابطال انتخابات بودند نه جابجایی! آیا مردم منطقه ما حق ندارند بدانند که چطور و بر اساس بازبینی چند صندوق، نتیجه کلی انتخابات در چهار شهر و با مشارکت حدود 90 هزار نفر، تغییر کرد؟ خصوصاً این که انتخابات مجلس، مهم‌ترین و تأثیرگذارترین رویداد انتخابی منطقه ماست و فی‌المثل با انتخابات شوراهای اسلامی شهر و روستا که هم تعداد اعضای آن بیشتر است و هم شعاع نفوذ آن در ادارات و ارگان‌ها کمتر، به کلی متفاوت است. لذا انتظار می‌رفت که کار با نظارت و شفافیت بهتری انجام شود اما این انتظار محقق نشد و افکار عمومی در هاله ای از ابهام و تعجب باقی ماند.
افکار عمومی که مایلم به دفاع از آن، یادآوری کنم که ما پیش از این در جریان انتخابات مجلس هشتم در سال 1386 نیز شاهد ماجرای مشابهی بودیم اما عجبا که حکمی که صادر گردید کاملا متفاوت با حکم امروز بود! در آن زمان نیز وضعیت مشابهی پیش آمد اما شورای محترم نگهبان حق را به جای شاکی به متهم داد! با این که همه به خوبی به یاد داریم حجم شواهد و مدارک دال بر تخلف در آن زمان بسیار بیشتر از انتخابات اخیر بود!
حجت الاسلامی امینی ادامه داد: این تصمیم‌های متفاوت، نه‌تنها ابهام زیادی به وجود می‌آورد و مردم را از شرکت در انتخابات دلسرد می‌کند، بلکه فضای لازم برای جولان شایعه‌سازان و بیماردلان را نیز فراهم می‌آورد تا نسبت به شیوه تصمیم گیریها، احساسی ناخوشایند پیدا کنند که تاثیر منفی آن را در انتخابات‌های آینده نشان دهند.
البته لازم است بگویم گه خوشبختانه در سطوح بالای مدیریتی کشور ما نشانه‌های امیدوارکننده‌ای از احترام به افکار عمومی ظاهر شده که ای کاش در سایر زمینه‌ها هم شاهد آن باشیم. مثلا همه دیدیم که معاون اول دستگاه قضایی پس از دادگاهی شدن فرزندانش با این که شخصاً مرتکب جرمی نشده بود از سمت خود استعفا کرد و رئیس قوه هم با وجود اعتمادی که به ایشان داشت، این استعفا را پذیرفت. این یعنی احترام به افکار عمومی. بنده از همینجا از جناب آیت‌الله اژه‌ای و از جناب آقای مصدق تشکر میکنم که الگویی شفاف در باب تکریم مردم و کرنش مقابل افکار عموم ملت شدند.
در ماجرایی که اخیراً برای یکی از ائمه جمعه موقت تهران پیش آمده هم اگر از ابتدا به افکار عمومی احترام گذاشته می‌شد و همه چیز در یک فضای روشن و شفاف اعلام می‌گردید، این همه بلوا و شبهه و شک و تردید، درست نمی‌شد. این حق مردم ماست که بدانند آیا در فلان مسئله، واقعا تخلفی صورت گرفته یا نه؟ اگر تقصیری بوده با مقصر برخورد شود، و اگر قصوری بوده، جبران و صراحتا به مردم اعلام و از آن‌ها عذرخواهی شود. عذرخواهی کار بزرگان است و کسی از این بابت متضرر نمی‌شود. در این زمینه هم باید به رهبر بزرگوار انقلاب تأسی کنیم که به طور مثال در ماجرای کنترل موالید، صراحتاً این اشتباه را پذیرفته و به نمایندگی از مجموعه نظام جمهوری اسلامی از مردم عذرخواهی و از درگاه الهی طلب مغفرت کردند. آری، مردم محرم اسرار و سرمایه‌های اصلی انقلاب هستند لذا باید واقعیت را به شکلی شفاف و روشن با آن‌ها در میان گذاشت و در جای لازم، عذرخواهی هم کرد.
اما من احساس میکنم در انتخابات منطقه ما به درک و شعور مردم اعتنای کافی نشد. اگر تخلفی صورت گرفته از چه مجرایی بوده؟ این سؤال زمانی شدت می‌یابد که بدانیم مسئولان برگزاری انتخابات در چهار منطقه اعم از فرمانداران، بخشداران و… منتسب به نماینده مستقر بودند! پس این تخلف از چه طریقی صورت گرفته؟ متخلفین چه کسانی بوده‌اند و چرا به مردم معرفی نمی‌شوند؟
باز هم تکرار میکنم که مسئله ما پیروزی کاندید الف یا کاندید ب نیست، اگر هریک از این دو بزرگوار در یک فرایند سالم و شفاف به پیروزی می‌رسیدند، جای هیچگونه خرده‌گرفتن نبود. کما این که الان هم به کاندید منتخب و برنده فعلی، جناب آقای دکتر جباری تبریک عرض میکنیم و برای ایشان در مسئولیت سخت و سنگینی که در پیش دارند، آرزوی موفقیت میکنیم.
کمااینکه جا دارد از جناب آقای حاج‌عسگر ظاهری تشکر کنم که با متانت و صبوری با این موضوع روبرو شدند و با اطلاعیه و نطق تلویزیونی، از ایجاد هرگونه درگیری و کدورت در میان مردم، جلوگیری نمودند. شاید اگر شخص دیگری جای ایشان بود به گونه دیگری رفتار می‌کرد.
در پایان امیدوارم که خداوند متعال همه ما را یاری کند تا به دور از حب و بغض‌های گروهی و منافع زودگذر مادی، خدمتگزار ملت باشیم و بیش از پیش نسبت به دغدغه‌های آنان اهتمام بورزیم تا ان‌شاءالله در کنار هم سرنوشت بهتری برای آینده منطقه، ایل و تبار و فرزندان‌مان رقم بزنیم.
