رویش زاگرس: در پی انتشار مطالبی در ارتباط با عملیات گسترده حفاران غیر مجاز و قاچاقچیان آثار باستانی در منطقه باستاتی تنگ بتا شهرستان اندیکا سید علی موسوی رئیس اداره میراث فرهنگی و گردشگری شهرستان اندیکا در گفتگو با پایگاه خبری رویش زاگرس گفت:
طبق اخبار واصله و پایش های محیطی متوجه تحرکاتی مبنی بر حفاری غیر مجاز و انجام عملیات خرابکارانه در منطقه شیمبار شدیم، وی ادامه داد: با تمرکز بر آثار تاریخی شاخص متوجه شدیم این تحرکات در تنگه بتا متمرکز شده است که با انجام هماهنگی های صورت گرفته و عنایت ویژه فرماندار و ریاست محترم شورای تامین شهرستان، دادستان محترم، عوامل نظامی، همکاران اداره کل میراث فرهنگی استان، دکتر سلطانی، کارشناسان و…. طی یک عملیات برنامه ریزی شده ضمن بازدید از محل وقوع جرم و کشف شواهد آثار جرم در کنار نقش برجسته و ایجاد یک مجرا به منظور دسترسی به پشت نقش برجسته ها با ادوات حفاری سنگین شامل ابزآلات مکانیکی، دستی، موتور برق، انواع اسید های مخرب و آثار تی ان تی کشف و ضبط گردید.
موسوی ادامه داد: ضرورت دارد هر چه سریع تر نسبت به رفع خطر، خنثی سازی تهدیدات بالقوه، مستند سازی و ایجاد زیرساخت های گردشگری و حفاظت فیزیکی در برنامه مدیران استانی و ملی گنجانده شود.
رئیس اداره میراث فرهنگی و گردشگری اندیکا گفت: شهرستان اندیکا داری ۱۵ نقش برجسته و کتیبه تاریخی است که به دلیل نادر بودن این نوع اطلاعات در سطح کشور از اهمیت فوق العاده برخوردار هستند. وی ادامه داد: با وجود مشکلات عدیده اداری از جمله کمبود شدید نیروی یگان حفاظت در مناطق مستعد و جرمخیز و صعب العبور بودن، توجه بازنگری در تامین بودجه حفاظت فیزیکی و جذب نیروی یگان انکار ناپذیر است.
موسوی در بخش دیگری از سخنان خود اظاهر کرد: با جدیت دادستان محترم و با تجسس های حرفه ای عوامل محترم انتظامی خوشبختانه عاملین و مرتبطین مورد شناسایی قرار گرفته و مراحل قضایی پرونده در حال اجراست و تحقیقات در این رابطه ادامه دارد.
وی گفت: اداره میراث فرهنگی آماده پیگیری هرگونه خبر در خصوص تعرضات حفاری های غیرمجاز به آثار تاریخی شهرستان می باشد
به گزارش رویش زاگرس سنگنگاره «تنگ بتا» بازمانده از عصر «الیمایی» دارای ۱۴ پیکره است که ۹ تن کنار هم و در یک ردیف جای گرفته و سه تن دیگر نیز در قابی کوچکتر و در کنار یکدیگر قرار گرفتهاند همچنین قاب دیگر با فاصله ۱۸ متر شامل نقش دو فرد است این سنگ نگاره که در یک قاب بزرگ حجاری شده، ۸.۵ متر درازا و ۲ متر پهنا دارد که بزرگترین سنگنگاره الیمایی به شمار میآید.
این سنگنگاره در سال ۱۸۴۱ میلادی توسط «سر هنری لایارد» با راهنمایی مردم بومی کشف شد. این نگارکند پس از ۹۰ سال با گرفتن نخستین عکسها در سال ۱۹۲۹ میلادی به وسیله «مونی پنی» کنسول انگلیس در اهواز و چاپ آن از سوی هرتسفلد، باستانشناس نامدار در سال ۱۹۳۰، در میان تاریخنگاران و باستانشناسان شناخته شد.
نخستین شرح در باره این سنگنگاره و بررسی ریزهکاریها و سنگنبشتهها به وسیله «بیوار» و «شکد» در سال ۱۹۶۲ میلادی که به دشت شیمبار آمدند، انجام شد. «هانسمن» در سال ۱۹۶۳ میلادی در جریان سفر در چهارچوب «برنامه توسعه ملی ایران» و بعدتر «لویی واندن برگ» و «کلاوس شیپمان» در سالهای ۱۹۶۴ و ۱۹۶۸ و سال ۱۹۷۵ از این نقشبرجسته دیدن کردند.
سنگنگاره ۲۰۰۰ساله «تنگ بتا (بتان)» در شهرستان اندیکا، دهستان للر و کتک و در یک کیلومتری جنوب روستای مورت پادلا واقع شده که با شماره ۲۵۹۸۹ در تاریخ ۲۶ اسفندماه ۱۳۸۷ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است، متاسفانه از حیث مستندسازی، ایجاد زیرساخت های گردشگری و آموزش از سنوات قبل تاکنون مورد توجه قرار نگرفته بود.
خدا قوت .خیلی خوبه که پیگیری شده ولی مهمتر اینه که کار حفاظت و پیگیری مستمر باشه .اینکه جایی مورد سرقت و آسیب قرار بگیره که متاسفانه در هر روز برای آقار تاریخی ما اتفاق میفته و بعد یه تیم از چند اداره و ارگان هماهنگ کنن و برن بازید و به دستمزد و اضافه کاری هم برسن که دیگه خیلی مفید و شاهکار نیست و اغلب فقط به گزارش و شاید بیلان کاری باشه در شرح وظایف اداری .